Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11998 Esas 2018/5454 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeni ile tazminat

Hüküm : Davanın reddi

Davacıların tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında "koruma tedbirleri nedeniyle tazminat" yerine "5271 sayılı CMK"nın 141. maddesi uyarınca tazminat talebi", "suç" ibaresine yer verilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı, "23/05/2014" olan dava tarihinin gösterilmemesi mahallinde ilavesi mümkün yazım eksikliği olarak kabul edilmiştir.
Davanın tümüyle reddedilmesi karşısında, yargılama sırasında kendisini vekil ile temsil ettiren davalı kurum lehine, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat davasının dayanağı olan Adana 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/17 esas, 2013/154 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; davacı/sanıkların üzerlerine atılı suçlardan dolayı yapılan yargılama sonunda bir kısım malvarlığı değerlerinin müsaderesine, bir kısım malvarlığı değerleri üzerindeki el koyma koruma tedbirinin kaldırılmasına, davacı (sanık) ..."un üzerine atılı bir kısım suçlardan mahkumiyetine, bir kısım suçlardan ise beraatine dair hüküm kurulduğu, kararın temyiz edilmesi üzere dosyanın Yargıtay"a gönderildiği, "… kesinleşmemiş bir mahkumiyet kararı ile ilgili olması sebebiyle süre yönünden reddi …" gerekçesiyle tazminat davasının reddine hükmedildiği, tazminat davasının hükmün kesinleşmesinden önce 23/05/2014 tarihinde açıldığı, temyiz incelemesi sırasında Dairemizce Uyap sistemi üzerinde yapılan incelemede davacılar hakkında derdest bir dava olmadığının anlaşılması ve dava açma şartının temyiz aşamasında gerçekleşmiş olması karşısında, davaların en az giderle ve mümkün olan süratle sonuçlandırılmasını yargıya bir görev olarak yükleyen Anayasanın 141/son maddesi hükmü gereğince yargılamaya devamla esas hakkında karar verilmesi lüzumu,

Bozmayı gerektirmiş olup, davacılar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.