Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/1624 Esas 2021/833 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1624
Karar No: 2021/833
Karar Tarihi: 02.02.2021

Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/1624 Esas 2021/833 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın marka hakkına tecavüz suçunu işlediği kanıtlanmış ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, sanığın cezası adli para cezasına çevrildiği için, hak yoksunluklarına ilişkin madde uygulanmamıştır. Temyiz edilen kararın bozulması gerektiği belirtilerek, cezanın adli para cezasına çevrilmesi durumunda da hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği vurgulanmıştır. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/5. maddesi kapsamında, kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilebilmesi halinde, asıl mahkumiyetin adli para cezası veya tedbir olacağı ve hak yoksunluklarının da uygulanabileceği belirtilmiştir. Yani, 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları, kasten işlenen bir suçtan hapis cezasıyla mahkumiyet halinde uygulanabileceği gibi, 50/1-a madde kapsamında verilen adli para cezası veya tedbir cezalarında da uygulanması gerektiği hatırlatılmıştır.

19. Ceza Dairesi 2020/1624 E. , 2021/833 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
5237 sayılı TCK"nın 50/5. maddesinde, kısa süreli hapis cezasının, maddede belirtilen adli para cezasına veya seçenek tedbirlerden birine çevrilmesi halinde, uygulamada asıl mahkumiyetin, çevrilen adli para cezası veya tedbir olacağının belirtilmesi, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarının, kasten işlenen bir suçtan hapis cezasıyla mahkumiyet halinde uygulanabileceğinin düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 50/1-a maddesi uygulanarak, hapis cezası, adli para cezasına çevrilen sanık hakkında hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,

Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca, hükmün TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin (7) numaralı maddesinin hükümden çıkartılması suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.