Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/10408 Esas 2020/425 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10408
Karar No: 2020/425
Karar Tarihi: 13.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/10408 Esas 2020/425 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık suçlu bulunarak cezalandırıldı. Temyiz başvurusu sonrası yapılan incelemede, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edildi ancak hırsızlık konusu eşyanın değerinin az olması nedeniyle ceza indirimi yapılmadığı için sanık hakkında fazla ceza verildiği belirtildi. Ayrıca, TCK'nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik Anayasa Mahkemesi iptal kararı yeniden değerlendirilmesi gerektiği ve gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılmamış olmasının Ceza Muhakemesi Kanunu'na aykırı olduğu ifade edildi. Bu sebeplerle karar bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 145. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesi.
17. Ceza Dairesi         2019/10408 E.  ,  2020/425 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1- Her ne kadar suç teşebbüs aşamasında kalmış ise de; sanığın kastının alışveriş merkezinde bulunan ve toplam 33,15 TL değerindeki bir paket traş bıçağı, bir adet çikolata ve bir adet kabuklu antep fıstığına özgülendiği anlaşılmakla, sanık hakkında suçun işleniş şekli ve özellikleri itibarıyla ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de hırsızlık konusunu oluşturan eşyanın değerinin az olması nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 145. maddesi uyarınca verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle sanık hakkında yazılı şekilde fazla ceza tayini,
    2- Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    3- Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılmaması suretiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendine aykırı davranılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz talebi bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 13/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.