17. Ceza Dairesi Esas No: 2016/17289 Karar No: 2017/16815 Karar Tarihi: 28.12.2017
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/17289 Esas 2017/16815 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk Mahkemesi'nde görülen davada suça sürüklenen çocuklar hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildi. Mala zarar verme suçundan doğrudan hüküm verilen adli para cezası temyiz edilemeyeceğinden, çocukların müdafilerinin temyiz isteminin reddedilmesine karar verildi. Hırsızlık suçundan verilen hükümler ise temyiz incelemesi sonucunda yerinde görülmediğinden reddedildi ve hükümler ONAYLANDI. 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi, doğrudan hüküm verilen adli para cezasının miktarına göre temyiz edilemeyeceğini belirtmektedir.
17. Ceza Dairesi 2016/17289 E. , 2017/16815 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddi
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: I-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk ... müdafinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, II-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen 28.11.2014 tarihli hükmün temyiz isteminin reddine ilişkin 16.12.2014 tarihli ek kararı ile suça sürüklenen çocuklar ..., ..., ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde; Doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarı itibarıyla hüküm tarihinde yürürlükte bulunan ve 14.04.2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a 6217 sayılı Yasa ile eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz nedenin reddine ilişkin 16.12.2014 tarihli ek karar usul ve kanuna uygun bulunduğundan, yerel mahkemenin temyizin reddine ilişkin ek kararın ve dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, suça sürüklenen çocuklar ..., ..., ... müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükümlerin, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 28.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.