23. Ceza Dairesi 2015/6350 E. , 2016/2911 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, suç eşyasının kabul edilmesi, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 1)5271 sayılı CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraat (tehdit suçundan)
2)5271 sayılı CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraat (suç eşyasının kabul edilmesi suçundan)
3)5237 sayılı TCK"nın 155/2, 62/1, 52/2, 53/1 maddeleri gereğince 10 ay hapis ve 1.660 TL adli para cezası
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın daha önceden tanıdığı ve nakliyecilik işi yapan sanık ..."ın kendisini arayarak arabasının boş olduğunu, gelecek yükü olup olmadığını sorması üzerine katılanın yönlendirdiği ..."daki iş yerlerinden katılanın şirketi adına fatura edilen ürünleri teslim aldığı, ürünleri katılana teslim etmeyip sanıklar ... ve ..."e gerçekte bulunmayan şirkete ait faturalar karşılığında sattığı, katılanın eşyasını sorması üzerine de sanık ..."ın katılanı tehdit ettiği, tehdit, suç eşyasının kabul edilmesi, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçlarının oluştuğu iddia olunan olayda;
1- Sanıklar ..., ... hakkında suç eşyasının kabul edilmesi, sanık ... hakkında tehdit suçlarından kurulan beraat hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu yönünden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz istemlerinin incelemesinde;
Sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğine yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 100 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "100 GÜN", "83 GÜN" ve "1660 TL" terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN", "4 GÜN" ve "80 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
