Basit yaralama - hakaret - tehdit - mala zarar verme - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18039 Esas 2020/2487 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18039
Karar No: 2020/2487
Karar Tarihi: 10.02.2020

Basit yaralama - hakaret - tehdit - mala zarar verme - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18039 Esas 2020/2487 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, asliye ceza mahkemesinde görülen bir davada sanığın basit yaralama, hakaret, tehdit ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine hükmettiğini belirtmektedir. Temyiz duruşmasında yapılan incelemeler sonucunda, katılanın temyiz isteminin reddedildiği ve adli para cezalarının kesin nitelikte olduğu ifade edildi. Temyiz sebebi olarak ileri sürülen diğer konuların ise yargılama sürecinde değerlendirildiği ve sanık lehine hükmün onanması kararına varıldığı belirtildi. Kanunlar ise şu şekildedir: 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi. Ayrıca, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi de açıklanmıştır. Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi durumu da kararda dile getirilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/18039 E. , 2020/2487 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Basit yaralama, hakaret, tehdit, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ..."in müşteki Şerife"ye yönelik kasten yaralama suçundan verilen karara ilişkin katılan ..."ın temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Katılanın bu hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından, katılan sıfatıyla bu hükme yönelik temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında katılana yönelik kasten yaralama, tehdit ve mala zarar verme suçlarından verilen kararlara karşı temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, katılanın temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
3) Katılan sanık ... hakkında müşteki sanık ..."e yönelik hakaret suçundan verilen mahkumiyet kararına ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bu husus bozma nedeni olarak görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 10.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.