23. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/419 Karar No: 2020/3927 Karar Tarihi: 30.11.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/419 Esas 2020/3927 Karar Sayılı İlamı
23. Hukuk Dairesi 2018/419 E. , 2020/3927 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi(Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)
Taraflar arasındaki ticari şirket davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. -K A R A R- Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatifte kurucu ortak olduğunu, 2006 yılında aracını sattığını, fakat bir kaç yıl kooperatif olağan yıllık toplantılarına katıldığını, müvekkilinin üyeliğinin kooperatifin 4.10.2013 tarihli ve 24/1 sayılı kararı ile iptal edildiğini, bu kararın müvekkile tebliğ edilmediğini, üyelikten çıkarma konusunda yönetim kuruluna açıkça yetki devri yapılmadığını ve üyelikten çıkarılmadan önce davacıya çıkarma sebebini gidermesi için ihtar yapılması gerektiğini ileri sürerek, ihraç kararının iptalini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini istemiştir. Mahkemece davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 20.06.2017 tarihli 2015/8222 Esas, 2017/1877 Karar sayılı ilamı ile; davalı kooperatif tarafından davacıya ihtar çekip, araç bulundurma yükümlülüğünü yerine getirmesi için makul süre verilmesi gerekirken, bu süre verilmeden davacının kooperatif üyeliğinden ihraç edilmesinin yerinde olmadığı, mahkemece bu hususun değerlendirilmeden karar verilmesi doğru görülmediği gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulüne karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 30.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.