Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak ilâmında belirtildiği üzere davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmü, davalılar vekillerinin temyiz etmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı, 17.12.1998-25.04.2006 tarihleri arasında çalıştığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile; davacının, asıl işveren davalı... A.Ş. "ye ait işyerinde, alt işveren davalı ... Ltd. Şti. bünyesinde teselsül hükümleri uyarınca 17/12/1998-31/12/2004 tarihleri arasında 1869 gün süre ile asgarî ücret üzerinden hizmet akdiyle çalıştığının tespitine, fazla süreye ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
506 sayılı Kanunun “Üçüncü kişinin aracılığı” başlıklı 87’nci maddesinde; bir işte veya bir işin bölüm veya eklentilerinde işverenden iş alan ve kendi adına sigortalı çalıştıran üçüncü kişiye aracı deneceği belirtilerek, sigortalıların üçüncü kişinin aracılığı ile işe girmiş ve bununla sözleşme yapmış olsalar bile, bu Kanunun işverene yüklediği ödevlerden dolayı, aracı olan üçüncü kişi ile birlikte asıl işverenin de sorumlu olduğu açıklanmıştır. Anlaşılacağı üzere kanun koyucu tarafından yapılan bu düzenlemeyle asıl işveren, anılan Kanun bakımından söz konusu çalışma ilişkisi çerçevesinde, alt işverence çalıştırılan sigortalılara karşı olan tüm ödevlerinden sorumlu tutulmuş, böylelikle gerek sigortalıların, gerekse sigortalılara verilecek sosyal güvenlik haklarını uygulayan ...’nın hak ve alacakları güvence altına alınmıştır.
Eldeki dava ile sigortalının, çalışma sürelerinin saptanmasının yanı sıra, bu sürelere ait primlerin de her iki işverence Kuruma ödenmesini amaçladığından ve davada elde edilecek kesinleşmiş hüküm doğrultusunda sigorta primlerinin Kurumca alınması söz konusu olacağından, davanın asıl işverenin de hak alanını ilgilendirdiği belirgindir.
Ancak, yargılama sonunda kurulacak hükümde sigortalıyı çalıştıran işveren (aracı – alt işveren) özellikle belirtilip, sigorta primleri yönünden alt işveren ile asıl işverenin teselsül hükümlerine göre sorumlu olduğunun açıklanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: 1-Hüküm fıkrasının 1. bendinin silinerek yerine, “1- Davanın Kısmen Kabulü ile; davacının, alt işveren davalı ... Ltd. Şti.’nde 17/12/1998-31/12/2004 tarihleri arasında 1869 gün süre ile asgarî ücret üzerinden hizmet akdiyle çalıştığının tespitine, fazla süreye ilişkin talebin reddine, prim borçları yönünden alt işveren ile asıl işverenin teselsül hükümlerine göre sorumlu olduğuna,” cümlesinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan ...A.Ş. ve ... Ltd. Şti."den alınmasına, 09.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.