Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/25113 Esas 2019/8808 Karar Sayılı İlamı

...T.A.Ş. vekili avukat ... ile ... vekili avukat ..., Vasi: ... aralarındaki dava hakkında ... 10. Tüketici Mahkemesinden verilen 24/05/2016 tarih ve 2014/1428-2016/762 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
K A R A R
Davacı banka, davalının kredi kullandığını, kredi taksitlerinin ödenmemesi üzerine 27.01.2014 tarihinde ihtarname gönderildiğini, söz konusu ihtarnameye rağmen ödeme yapılmadığından ... 11. İcra Müdürlüğü’nün 2014/4736 esas numarası ile ilamsız icra takibine başlanıldığını, davacının borcun tamamına itiraz ettiğini ve takibin durduğunu belirterek ... 11. İcra Müdürlüğü’nün 2014/4736 esas sayılı dosyaya haksız yapılan itirazın iptali ile davacının %20’den az olmamak üzere icra inkar tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile ... 11. İcra Müdürlüğü’nün 2014/4736 sayılı dosyası üzerinden yapılan takibe davalının yaptığı itirazın kısmen iptali ile takibin 8.595,27 TL asıl alacak üzerinden devamına, alacağa takipten itibaren %9 başlayan ve değişen oranlarda temerrüt faizi ve faizin %5 oranında BSMV yürütülmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.07.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 23.02.2005 gün 2005/13-32 Esas,2005/85 Karar sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL"yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 25/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.