Hırsızlık - mala zara verme - işyeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/2207 Esas 2015/6308 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zara verme, işyeri dokunulmazlığını bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında 5237 Sayılı ..."nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının her suç için ayrı ayrı uygulanması gerekirken, ortak hüküm olarak yazılması, anılan madde ve fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkumiyetinin kanuni sonucu olup infaz aşamasında gözetilmesi mümkün olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
1- Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanığın yüzünü kapatmak suretiyle tanınmamak için tedbir alarak işlediği eyleminin ..."nın 142/2-f maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde aynı Kanun"un 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurulması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
T U T U K L U
2- Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
İddianamede ve gerekçeli kararda işyerinde bulunan kamera görüntülerine göre atılı suçu iki kişinin işlediğinin belirtilmesine rağmen, polis memurlarınca düzenlenen 28.08.2014 tarihli CD inceleme tutanağında bir kişiden bahsedildiği ve dosya içerisinde görüntüye ilişkin CD"nin de bulunmadığı anlaşılmakla; görüntü kayıtları üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılmak suretiyle atılı suçun birden fazla kişi tarafından işlenip işlenmediği kesin olarak tespit edilmeden, eksik araştırma ve inceleme ile sanık hakkında ...nın 119/1-c maddesinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak (BOZULMASINA), 26/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.