Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/27381 Esas 2017/16764 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanığın adli sicil kaydına ve getirtilen ilamlara göre, önceki suçlarının içinde tekerrüre esas alınabilecek en ağır mahkumiyetin Kırklareli 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 09/04/2013 yerine getirme (kesinleşme) tarih, 2005/151 Esas ve 2008/450 Karar sayılı kararına konu hırsızlık suçundan hükmedilen 2 yıl 6 ay hapis cezası olduğu ve bu hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, daha az cezayı içeren ve 6763 sayılı Kanun ile yapilan değişiklik ile uzlaşma kapsamına alınan Ankara 17. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2006/170 Esas ve 2006/765 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması,
3-Yargılama gideri olarak hesaplanan 24,00 TL"nin, ayrı ayrı tahsiline karar verilmesi gerekirken kanun metninde yazılı olmamasına rağmen 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı olarak müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53, 58 maddelerinin uygulanmasına ve yargılama giderlerine ilişkin olan tüm bölümlerin hükümden çıkartılması ile yerlerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ve “Kırklareli 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 09/04/2013 yerine getirme (kesinleşme) tarih, 2005/151 Esas ve 2008/450 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması” ve bu paragraftan sonra gelmek üzere "5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverilme süresine eklenecek miktarın sanığın kazanılmış hakkı nazara alınarak Ankara 17. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2006/170 Esas, 2006/765 Karar sayılı ilamındaki ceza miktarı olmasına" paragrafının eklenmesi ve ""bu dava sebebiyle yapılan ve her bir sanığın sarfına sebebiyet verdiği 12,00 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine”, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.