Esas No: 2021/16359
Karar No: 2022/11380
Karar Tarihi: 14.09.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16359 Esas 2022/11380 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, mala zarar verme ve nitelikli hırsızlık suçlarından mahkum oldu. Ancak, mala zarar verme suçuna ilişkin 2.000 TL adli para cezası nedeniyle temyiz istemi reddedildi. Nitelikli hırsızlık suçu için ise suçun ciddiyeti nedeniyle alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği ancak bu yapılmadığı belirtildi. Anayasa Mahkemesinin iptal kararları ve 7242 sayılı Kanunun infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulandı. Kanunlar olarak ise, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ve TCK'nın 53. ve 61. maddeleri kararda yer aldı.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ve 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesiyle 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Hırsızlık suçuna konu eşyaların değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak TCK'nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usûl ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 14.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
