12. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/3156 Karar No: 2020/3002
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2020/3156 Esas 2020/3002 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık tarafından ödeme taahhüdü yapılmış ancak taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle sanığın üzerine atılı suçun unsurları oluşmamıştır ve itirazın kabul edilmesine karar verilmiştir. 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 340. maddesi gereğince taahhüt ihlali için toplam borç miktarı, işleyen ve işleyecek faiz, vekalet ücreti, icra harç ve giderleri gibi bilgilerin belirtilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, tahsil harcının belirlenmesinde yargı harçları tarifesinde belirtildiği gibi %9.1 oranının kullanılması gerektiği halde, bu oranın yarısı olan %4.55'in kullanılması nedeniyle taahhüdün geçerli olmadığı sonucuna varılmıştır. Kararın dayandığı kanun maddeleri şunlardır: 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 340. maddesi ve 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun yargı harçları tarifesi.
12. Hukuk Dairesi 2020/3156 E. , 2020/3002 K.
"İçtihat Metni"
Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık ..."ın, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına ilişkin ... 2. İcra Ceza Mahkemesinin 10/09/2019 tarihli ve 2019/136 Esas, 2019/472 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii ... 3. İcra Ceza Mahkemesinin 04/11/2019 tarihli ve 2019/99 değişik iş sayılı kararı aleyhine ... Bakanlığının 12/03/2020 gün ve 94660652-105-06-2242-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 19/03/2020 gün ve KYB.2020/36941 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu. Anılan ihbarnamede; Dosya kapsamına göre, 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlâl suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekâlet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiği nazara alındığında, 25/01/2019 tarihli taahhütnamede; Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 06/03/2019 tarihli ve 2019/2774 Esas, 2019/3637 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere takibe konu ... 22. İcra Dairesinin 2018/14884 Esas sayılı dosyasında 23/01/2019 tarihinde borçluya ait otomobil üzerinde haciz işleminin gerçekleştirilmiş olması karşısında, 492 sayılı Harçlar Kanunu ekindeki yargı harçları tarifesinde belirtildiği üzere tahsil harcının %9.1 olarak belirlenmesi gerekirken %4.55 olarak belirlenmek suretiyle ödeme taahhüdünün bu miktar üzerinden alınması karşısında, taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden, ... 3. İcra Ceza Mahkemesinin 04/11/2019 tarihli ve 2019/99 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına; 05/05/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.