Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2019/1730 Esas 2019/4833 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1730
Karar No: 2019/4833
Karar Tarihi: 17.10.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2019/1730 Esas 2019/4833 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı banka ile davalı arasındaki ticari nitelikteki kredi sözleşmesinde, davalının kefaleti ile kredi kullandırıldığı ve bu krediye ilişkin borcun ödenmediği belirtilerek, alacağın tahsili için girişilen icra takibine davalı tarafından haksız olarak itirazda bulunulduğu iddia edilmişti. Mahkeme, yapılan yargılama ve bilirkişi raporuna göre, davacı bankanın davalıdan toplam 30.065,15 TL alacağı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verdi. Ancak mahkeme, TBK'nın 88. ve 120. maddelerine göre düzenlenen bilirkişi raporuna yönelik davacının itirazlarının dikkate alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulmasını doğru görmedi ve hükmün davacı yararına bozulmasına karar verdi. Kanun maddeleri olarak, 3095 sayılı Kanun ile 6102 sayılı TTK'nın 8. ve 9. maddelerinin ticari işler bakımından özel hüküm niteliğinde olduğu ve ticari işlerde bu hükümlerin uygulanması gerektiği, 6098 sayılı TBK'nın 88. ve 120. maddelerinin ise ticari işlerde uygulanamayacağı belirtilmiştir.

19. Hukuk Dairesi 2019/1730 E. , 2019/4833 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davacı banka ile dava dışı ... Tic.Ltd. Şti arasında akdedilen kredi sözleşmesine davalının kefaleti ile kredi kullandırıldığını, kullanılan krediye ilişkin borcun ödenmediğini, hesabın kat edilerek ihtarname keşide edildiğini, alacağın tahsili için girişilen icra takibine davalı tarafından haksız olarak itirazda bulunulduğunu ileri sürerek, itirazın iptali ile %20 icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, kefalet limitinin afaki olarak yazıldığını, borcun geçerli olmadığını, uygulanan temerrüt faizinin aşırı olduğunu, yasal faiz olarak hesaplanması gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacı bankanın davalıdan 26.827,52-TL asıl alacak, 2.631,33-TL işlemiş temerrüt faizi 474,73-TL masraf 131,57-TL BSMV olmak üzere toplam 30.065,15-TL alacağı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, taraflar arasındaki ticari nitelikteki kredi sözleşmesinden kaynaklanan alacak nedeniyle başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir.
01/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6102 sayılı TTK"nın 8/1. maddesinde ticari işlerde faiz oranının serbestçe belirleneceği hükme bağlanmış, aynı maddenin 3. fıkrasında ise tüketicinin korunmasına ilişkin hükümler saklı tutulmuş, başkaca bir istisna getirilmemiştir. Aynı Kanun"un 9. maddesinde, ticari işlerde; kanuni, anapara ile temerrüt faizi hakkında ilgili mevzuat hükümlerinin uygulanacağı hükme bağlanmıştır. Anılan Yasa hükmünde sözü edilen ilgili mevzuat olarak 3095 sayılı Yasa hükümlerinin amaçlandığının ve 6102 sayılı TTK"nın 8. ve 9. maddelerinin ticari işler bakımından özel hüküm niteliğinde olduğundan ticari işlerde bu hükümlerin uygulanması gerektiğinin, başka bir anlatımla 6098 sayılı TBK"nın 88. ve 120. maddeleri hükümlerinin ticari işlerde uygulanamayacağının kabulü gerekir.
Mahkemece taraflar arasındaki sözleşme hükümleri gözetilerek akdi ve temerrüt faizi konusunda bir karar verilmesi gerekirken somut olayda uygulama yeri bulunmayan TBK"nun 88. ve 120. maddelerine göre düzenlenen bilirkişi raporuna yönelik davacının itirazları da dikkate alınmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 17/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.