Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/12228 Esas 2016/685 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12228
Karar No: 2016/685
Karar Tarihi: 19.01.2016

Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/12228 Esas 2016/685 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Elmalı Asliye Ceza Mahkemesi, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan açılan davada sanıkların cezalandırılmasına karar verdi. Sanıkların temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesi, mahkeme kararını onayladı. Ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, TCK'nun 154/2. maddesi gereğince uygulama yapılamayacağı gerekçesiyle karara itiraz etti. Dosyanın mahkemeye gönderilmesi talebinde bulunan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, daha sonra itirazından vazgeçti. İtiraz hakkında karar verilmeksizin dosya mahalline gönderildi. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın sanık lehine yaptığı itirazın rızası olmaksızın vazgeçilemeyeceği belirtilerek dosyanın mahkemeye gönderilmesi gerektiği ifade edildi. Kanun maddeleri ise şu şekilde: 5237 sayılı TCK'nun 154/2-1. maddesi, 184. maddesi ve 3091 sayılı Kanun.

8. Ceza Dairesi 2015/12228 E. , 2016/685 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : KD - 2014/44681

MAHKEMESİ : Elmalı Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 31/10/2013
NUMARASI : 2013/74 (E) ve 2013/248 (K)
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 30.11.2015 gün ve 8-2014/44681 sayılı yazısıyla itirazından vazgeçilmiş olması nedeniyle itiraz hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına (İADESİNE), 19.01.2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI DÜŞÜNCE

Sanıklar hakkında, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı TCK.nun 154/2-1. maddesinden açılan kamu davasında, Mahkemece yapılan yargılama sonucu cezalandırılmaya ilişkin kararın sanıklar tarafından temyizi üzerine, 8. Ceza Dairesinin onama kararı verdiği, bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, CMK.nun 308. maddesine dayanarak, “6360 sayılı Yasa uyarınca TCK.nun 154/2. maddesi gereğince uygulama yapılması olanağı kalmamış, bu eylemler hakkında koşulların varlığı halinde TCK.nun 184. maddesi veya 3091 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanması mümkün olup bu hususların mahallinde değerlendirilmesi” gerekçesiyle Dairenin onama kararı kaldırılarak mahkumiyet hükmünün bozulmasına karar verilmesi gerekçesiyle itiraz edilmiştir.

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.11.2015 tarihli yazısı ile itirazdan vazgeçilmesi nedeniyle dosyanın görüşülmeden mahalline gönderilmek üzere iadesi talep edilmesi üzerine, Dairenin 19.01.2016 tarihli kararıyla da itiraz hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline iadesi yönündeki sayın çoğunluğun kararı yerinde değildir. Şöyle ki;

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun altıncı kitap birinci kısım kanun yolları-genel hükümler başlığı altında yer alan 266. maddesinin 1. fıkrası 2. cümlesinde “Ancak, Cumhuriyet Savcısı tarafından sanık lehine yapılan başvurudan onun rızası olmaksızın vazgeçilemez.” hükmünü getirmiştir. Bu hüküm olağanüstü kanun yolu olan CMK.nun 308. maddesi için de geçerli olup, dosya kapsamından Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının sanıklar lehine yaptığı itirazdan sanıkların rızasını alarak vazgeçtiğine ilişkin bir bilgi ya da belge bulunmadığı anlaşılmaktadır. CMK.nun 266. maddesinin 1. fıkrası 2. cümlesinin amir hükmü karşısında, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca bu eksiklik giderildikten sonra vazgeçme konusunda karar verilmek üzere dosyanın Daireye iadesi yönünde karar verilmesi yerine, usul ve yasaya aykırı olarak itirazdan vazgeçilmesi nedeniyle itiraz hakkında karar verilmeksizin mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına dosyanın iadesine ilişkin sayın çoğunluğun kararına katılmıyorum. 19.01.2016