11. Ceza Dairesi Esas No: 2020/2333 Karar No: 2021/255 Karar Tarihi: 14.01.2021
Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/2333 Esas 2021/255 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın mühür bozma suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Katılan vekilinin temyiz istemi ise sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesine rağmen vekalet ücreti hüküm altına alınmaması üzerinedir. Ancak, ilk derece mahkemesi tarafından sanık hakkında verilen kararda vekalet ücretine hükmedildiği ve istinaf başvurusunun reddedildiği belirlenmiştir. Bu nedenle, katılan vekilinin temyiz istemi esastan reddedilmiştir. Sanığın temyiz talebinde ise herhangi bir neden gösterilmediği ve CMK'nin ilgili maddesine uygun şekilde temyiz isteminin esastan reddedilmesine karar verilmiştir. Kararın dayanağı ise CMK'nin ilgili maddeleridir; 5271 sayılı CMK'nın 294/1. ve 298. maddeleri.
11. Ceza Dairesi 2020/2333 E. , 2021/255 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Mühür bozma HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanığın temyiz isteminin 19/11/2016 ve 24/11/2016 tarihli zincirleme mühür bozma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne, katılan vekilinin temyiz isteminin ise bu suçtan sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesine rağmen katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmemesine yönelik olduğu anlaşılmakla, yapılan incelemede; I-Katılan vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde: Sanık hakkında birleşen dosyalar hakkında ilk derece mahkemesince verilen kararda vekalet ücretine hükmolunduğu ve bu karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmek suretiyle kararın kesinleşmiş olduğu ve aynı dosyadan dolayı ikinci kez vekalet ücretine hükmolunmasının mümkün olmadığı anlaşıldığından, katılan vekilinin temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan CMK"nin 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan bölge adliye mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, II-Sanığın temyiz istemine yönelik yapılan incelemede: 5271 sayılı CMK"nin 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” şeklindeki düzenleme gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanığın talebinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanun"un 298. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 14.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.