Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2560 Esas 2021/5914 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/2560
Karar No: 2021/5914
Karar Tarihi: 11.10.2021

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2560 Esas 2021/5914 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi, Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nden gelen bir davada davalının istinaf başvurusu üzerine verilen kararın temyiz edilemeyeceğini vurguladı. Bunun sebebi, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 6763 sayılı kanunla değişen 362/1-a maddesi hükmüne göre, Bölge Adliye Mahkemesinin miktar veya değeri 40.000 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin verdiği kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamamasıdır. Kararda ayrıca, HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanun'un 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerektiği belirtildi. Kararın tamamı için \"362/1-a\" ve \"366\" maddeleri ile ilgili olarak Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun ilgili maddelerine bakılabilir.

11. Hukuk Dairesi 2021/2560 E. , 2021/5914 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 13.07.2018 tarih ve 2017/609 E- 2018/527 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nce verilen 13.01.2021 tarih ve 2018/1914 E- 2021/36 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
HMK"nın 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362/1-a maddesi hükmüne göre, Bölge Adliye Mahkemelerinin miktar veya değeri 40.000,00 TL"yi geçmeyen davalara ilişkin verdiği kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamaz. Bu miktar, HMK"nın Ek 1. maddesi uyarınca, Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm tarihi itibariyle 72.070.- TL"dir. Davacı tarafından dava 31.829 TL üzerinden açılmış olup, ıslah ile talebini 39.592 TL’ye yükseltmiştir. Buna göre dava değerinin, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. HMK"nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanun"un 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin kesin olan karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükme yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 11/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.