Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2020/3161 Esas 2020/3001 Karar Sayılı İlamı

Borçlunun ödeme şartının ihlâli suçundan sanık ..."nin, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına ilişkin ... 5. İcra Ceza Mahkemesinin 01/10/2019 tarihli ve 2019/496 Esas, 2019/647 sayılı kararı aleyhine ... Bakanlığının 10/03/2020 gün ve 94660652-105-01-2139-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18/03/2020 gün ve KYB.2020/34575 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlâl suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekâlet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 09/04/2019 tarihli taahhütnamede "takip tarihinden taahhüdün bitim tarihine kadar işlemiş" ibaresine yer verilerek anılan taahhütte faiz olarak 18.847,65 Türk lirası belirtilmiş ve her ne kadar işlemiş faiz adı altında yazılmış ise de, bu faizin hangi dönemleri kapsadığı, icra takip tarihinden taahhüt tarihine kadar işlemiş veya taahhüt tarihinden son ödeme tarihine kadar işleyecek faiz olup olmadığı konusunda herhangi bir açıklık olmadığı gibi alacaklının son ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının da yer almadığı ve bu nedenlerle işleyen ve işleyecek faiz miktarının taahhüt tutanağında ayrı ayrı gösterilmemesi nedeniyle belirsizlik bulunduğundan taahhüdün geçerli olmadığı gibi, belirtilen borç kalemleri toplandığında toplam borç 162.127,91 Türk lirası olarak gösterilmesi gerekirken yanlış hesaplama ile toplam borç miktarının 161.127,91 olarak gösterilmesi nedeniyle de belirsizlik bulunduğundan taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden, ... 5. İcra Ceza Mahkemesinin 01/10/2019 tarihli ve 2019/496 Esas, 2019/647 sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına; 05/05/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.