MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak anılan maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Zararın soruşturma aşamasında sanık tarafından kısmen karşılandığının anlaşılması karşısında, TCK"nın 168/4. maddesi uyarınca suçtan zarar görene kısmi iade nedeniyle sanık hakkında ceza indirimine rıza gösterip göstermeyeceğinin açıkça sorulmasından sonra, sonucuna göre TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerekirken, suçtan zarar görene belirtilen bu husus sorulmadan anılan maddenin doğrudan uygulanmasına karar verilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan Bakırköy 16. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 12.12.2013 tarih ve 2013/117-558 E.-K. sayılı ilamının, Dairemizin 14.04.2016 tarih ve 2015/6642-2016/6729 E.-K. sayılı bozma kararından sonra Dairemizin 09.03.2020 tarih ve 2019/13154-2020/3475 E.-K. sayılı onama ilamı ile kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; suç tarihi olan 12.05.2015 tarihinden sonra tekerrüre esas alınan ilamın 09.03.2020 tarihinde kesinleşmiş olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak yerine, “Sanığın Küçükçekmece 7. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 12.05.2014 tarihinde kesinleşen, 11.03.2013 tarih, 2011/1885 Esas ve 2013/267 Karar sayılı ilamı ile mükerrir olduğu anlaşıldığından TCK"nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına,” şeklinde yazılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.09.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.