Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İnfaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma
Hüküm : TCK"nın 297/1-2. cümle, 62/1, 53, 54, 58 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluşa, dosya kapsamına göre mahkemenin takdir ve değerlendirmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen diğer itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA 19.02.2016 tarihinde üyeler ... ve ..."ın muhalefeti nedeniyle oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY:
Sanığın mahkumiyetine konu olan suç ve eylemi ceza infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçu olduğu, bu suçun Türk Ceza Kanunu 297. maddede "İnfaz Kurumuna veya tutukevine silah, uyuşturucu veya uyarıcı madde veya elektronik haberleşme aracı sokan veya bulunduran kişinin..." cezalandırılmasını öngörüldüğü,
...Açık Ceza İnfaz Kurumunda bazı mahkumların uyuşturucu kullandıkları ihbarı üzerine uyuşturucu kullanılmış olabileceği değerlendirilen bazı hükümlülerin idrar örneklerinin alındığı yapılan tespit ve tahlil sonucuna göre sanık ..."in idrarında yeşil reçete ile satılan sakinleştirici etkisi bulunan "Benzodiazepin" maddesi tespit edildiği; sanığın, savunma çerçevesinde verdiği tüm beyanlarında infaz kurumundayken pskolojisinin bozulduğu ve uyku sorunları yaşadığı için adını açıklamadığı bir arkadaşından bir hap aldığını, bunu kullandığını sakinleştiğini ve uyku sorunlarının giderildiğini, hapın uyuşturucu etkisini ve yasak maddelerden olduğunu bilmediğini beyan ettiği,
Sanığın uyuşturucu madde olarak nitelendirilecek bir maddeyi cezaevine bizzat ve bilvasıtayla sokup bulundurduğuna dair herhangi bir delil yoktur. Sanığın idrarında tespit edilen "Benzodiazepin" adlı maddenin uyuşturucu madde niteliğinde kabul edilse bile sanığın tüm aşamalardaki savunmaları da dikkate alındığında maddenin cezaevine sokulduğuna ve bulundurduğuna dair yeterli delil bulunmadığı bu maddenin uyuşturucu niteliğine haiz olduğu adli tıp raporuyla tespit edildiği takdirde sanığın eyleminin TCK 191/1. maddesindeki uyuşturucu madde kullanmak suçunu oluşturduğu bu yönde kararın eksik soruşturma nedeniyle bozulması gerektiği kanısıyla çoğunluk görüşüne katılmıyorum. Kararın bozulması gerekir.
KARŞI OY:
Sayın çoğunluğun görüşü sanığa atılı suçun yasal unsurları itibariyle sübut bulduğu yönünde olup bu görüşe katılmak mümkün değildir; zira,
Sanığa atılı olup, mahkumiyetine karar verilen infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçunun düzenlendiği TCK"nın 297/1. maddesinde yazılı suç infaz kurumu ya da tutukevine silah veya uyuşturucu veya uyarıcı madde veya elektronik haberleşme aracının sokulması ve bulundurulması suç olarak düzenlemektedir.
Dosya kapsamında infaz kurumunda iken uyuşturucu kullanmış olabileceği değerlendirilen diğer hükümlü ve tutuklularla beraber sanıktan alınan idrar örneğinin tahlilinde, sanığın yeşil reçete ile satılan sakinleştirici etkisi bulunan "Benzoazepin" maddesini kullandığı tespit edilmiştir.
Sanık aşama beyanlarında, infaz kurumunda iken psikolojisi bozulduğu ve uyku sorunları yaşadığı için adını açıklamadığı bir arkadaşından bir hap aldığını bunun kendisini sakinleştirip uyku sorunlarını engellediğini hapın uyuşturucu etkisini ve yasak maddelerden olduğunu bilmediğini savunmuştur.
Sanığın sübut bulan eylemi, infaz kurumu içerisinde sakinleştirici etkisi olan ve yeşil reçete ile satıldığı anlaşılan hapı kullanılmasından ibaret olup, "Benzoazepin" adlı maddenin uyuşturucu niteliğinde bulunduğunu kabul etsek bile; sanığın aşamalarda değişiklik göstermeyen ve aksi kanıtlanamayan savunması nazara alındığında, bu maddeyi sanığın cezaevine soktuğu ya da bulundurduğu hususunda mahkumiyetine yeterli delil bulunmadığı, sanığın suç teşkil eden maddeyi arkadaşından alıp kullanmasının bulundurma olarak kabul edilmeyeceği gözetilerek sanığın sübut bulan eylemi nedeniyle hakkında TCK"nın 191/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması yönünden bozulması gerektiği görüşü ile sayın çoğunluğun hükmün onanması yönündeki düşüncesine katılmıyorum.