Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/10558 Esas 2018/5334 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1,50/1-a,52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 52/4 maddesi gereğince, sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde kalan kısmın tamamının tahsil edilmesine ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmiş ise de bu durumun infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken; sanığın asli kusurlu şekilde, iki kişiden birinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir, diğerinin vücudunda hafif derecede etkili kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmalarına sebebiyet verdiği somut olayda, sanığın taksirinin yoğunluğu ve meydana gelen zararın ağırlığı gözetilerek, alt sınırdan uzaklaşılıp, hak ve nesafete uygun bir ceza tayini yerine yanılgıya düşülerek eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusur durumuna, bilirkişi raporuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun hukuki neticelerinin sanığa tam anlatılmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 10.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.