Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/13418 Esas 2020/417 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13418
Karar No: 2020/417
Karar Tarihi: 13.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/13418 Esas 2020/417 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin bir hırsızlık suçuna ilişkin verdiği mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Dosya incelendiğinde suçun sanık tarafından işlendiğinin kabul edildiği ve diğer temyiz nedenlerinin yerinde görülmediği anlaşılmıştır. Ancak, suçun teşebbüs aşamasında kaldığı gerekçesiyle sanığa eksik ceza tayini yapılmış, suça konu kerestelerin değeri tespit edilerek sanık hakkında cezada indirim yapılıp yapılmayacağı hususunda eksik kovuşturma yapılmış, Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiş, gerekçeli kararda suçun işlendiği zaman diliminin yazılmaması gibi hukuki açılardan birçok eksiklik tespit edilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri açısından incelendiğinde ise şu maddeler etkili olmuştur: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 35/2 maddesi, 145. maddesi, 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi.

17. Ceza Dairesi 2019/13418 E. , 2020/417 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın suça konu 16 adet keresteyi at arabasına yükleyerek bulunduğu yerden 150 - 200 metre öteye götürdüğü, burada ihbar üzerine intikal eden kolluk görevlileri tarafından suça konu eşya ile birlikte yakalandığı, olayın gerçekleştiği andan itibaren kesintisiz bir takibin olmadığı ve sanığın suça konu eşyayı egemenlik alanına geçirdiği gözetildiğinde suçun tamamlandığının anlaşılmasına rağmen suçun teşebbüs aşamasında kaldığından bahisle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 35/2 maddesi uyarınca indirim yapılması sonucu sanık hakkında yazılı şekilde eksik ceza tayini,
2- Sanık hakkında suçun işleniş şekli ve özellikleri itibarıyla ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de suça konu kerestelerin değeri tespit edilerek sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 145. maddesi uyarınca verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılıp yapılmayacağı hususunda hukuki durumunun tayini gerekirken eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3- Anayasa Mahkemesinin hükümden önce 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4- Önceki hükümde yargılama giderlerinin kamu üzerinde bırakılmasına karar verilmesine ve lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanıktan tahsilinin mümkün olmamasına rağmen yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
5- Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılmaması suretiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendine aykırı davranılması,
6- Yargılamaya konu olay ile ilgisi bulunmayan ..."nın gerekçeli karar başlığında mağdur olarak belirtilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz talebi bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz olmadığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının GÖZETİLMESİNE, 13/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.