23. Hukuk Dairesi 2018/626 E. , 2020/3922 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki tapu iptali ve tescil davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; davalının müvekkili kooperatifin eski ortağı olduğunu ve 25.06.2014 tarihinde Kayseri 2. Noterliği"nin 7539 yevmiye numaralı ihtarı ile istifa ederek ortaklıktan ayrıldığını, davalının üyelikten istifasından önce kooperatife yatırdığı ve tapusu da kooperatife ait olan 1 blok 22 no.lu dairenin bağımsız bölümde kayıtlı dairenin tapusunun ferdileştirme sureti ile davalıya verildiğini ve taşınmazın halen davalının tasarruf ve faydalanması altında olduğunu, davalının istifa ederek üyelikten ayrılmasına rağmen kooperatif tarafından verilen daireyi tahliye etmediğini ileri sürerek davalı adına kayıtlı bağımsız bölümün tapu kaydının iptali ile müvekkili adına tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkilinin davalı kooperatife herhangi bir borcu kalmadığını, kooperatifin 01.07.2012 tarihli genel kurulunda da "hesap komisyonunca belirlenen daire başına düşen bakiye borcunu kapatan ve tapusunu alan üyelerin dairesini alarak üyelikten çıkabilmesine" karar verildiğini bu kararın ticaret sicil gazetesinde ilan edilerek kesinleştiğini, davacı kooperatifin kendi aldığı kararı yok sayarak dava açmasının dürüstlük kuralı ilkesine de aykırı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davalı kooperatif üyesi ile davacı kooperatif birbirlerine karşı ortaklık ilişkisinden doğan ana edimlerini yerine getirdiği, davalı üyenin davacı kooperatife karşı kooperatifin genel giderlerine katılma borcu dışında bir yükümlülüğü kalmadığı, kaldı ki genel gider borcu için dahi kooperatif üyesinden kendisine kur"a sonucu isabet eden dairenin tapusunun iptalinin istenmesi hukuken mümkün olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. Karara karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesince; davalı tarafça davacı kooperatifin 01.07.2012 tarihli genel kurulunun 6. gündem maddesi ile ilgili karar verildiği, bu kararın kesinleştiği, müvekkilinin de bu karar uyarınca kesin hesap borcunu ödeyerek ibra belgesi aldığı, bu karar doğrultusunda istifa ettiğinden taşınmazına ait tapusunun geri alınamayacağı savunulduğu, bu savunma yerinde olduğu, bu genel kurul kararı,kendisine henüz konutları teslim edilmeyen ortaklar aleyhine Kooperatifler Kanunu"nun 23. maddesinde düzenlenen eşitlik ilkesini ihlâl eder nitelikte ise de iptal edilmediği bu gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, hükmün gerekçesinin bir kısmında davalının kooperatiften istifa etmiş olduğu, davacı kooperatifin dağılma sürecine girmemiş olduğu kabul edilmesine rağmen gerekçenin son bölümünde davalıdan tekrar "üye" olarak söz edilmesi ve sonuç olarak davacının davalı üyesinden tapu iptali ve tescil talebinde bulunmasının dayanaksız olduğunun kabulü çelişkili olduğu, kararın sonucu itibariyle doğru olduğu davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile gerekçesi kısmen düzeltilerek yeniden esas hakıknda karar verilmesine buna göre davanın reddine, davacı vekilinin diğer hususlara ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 30.11.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.