Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2013/15633 Esas 2014/763 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Antalya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 19/07/2013
NUMARASI : 2013/88-2013/337

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili banka ile davalı şirket arasında akdolunan genel kredi ve teminat sözleşmesinde diğer davalıların da kefil olarak yer aldığını, kredi borcunun ödenmemesi üzerine aleyhlerine girişilen takibe davalıların itirazları sonucu takibin durduğunu belirterek itirazın iptaliyle, takibin devamına ve %20 oranında icra inkar tazminatının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuş ve % 20 oranında tazminatın davacıdan tahsilini istemiştir.
Mahkemece benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda davacı yanca alacak iddiasının kanıtlandığı ve Borçlar Kanunu’nun faize dair emredici hükümleri gözetilerek davacı bankanın talep edebileceği faiz oranının % 27,5 oranında kabulü gerektiğinden bahisle davanın kısmen kabulüne, davalıların itirazlarının kısmen iptaliyle toplam 233.811.53 TL.alacağın davalı kefiller K.B. Y. ve İ.. Y..’ın 232.389.56 TL.sinden sorumlu olmak kaydıyla asıl alacak tutarı 228.757.90 TL.ye takip tarihinden itibaren işleyecek % 27,5 temerrüt faizi, faizin % 5’i gider vergisi ve icra takip giderlerinin tahsiline imkan verecek şekilde itirazın iptaline ve takibin devamına, fazlaya dair istemin reddine, 20.000.00 TL.nakdi teminatın davalılar tarafından depo edilmesine, toplam alacağın %20’sine isabet eden 46.762.30 TL.(kefillerin 46.477.91 TL.sinden sorumlu olmak kaydıyla) icra inkar tazminatının davalılardan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Somut olayda tarafların tacir olduğu ve yanlar arasında genel kredi ve teminat sözleşmesinin akdolunduğu saptandığı gibi anılan sözleşmenin 45.maddesinde de “temerrüt faizi ve oranı” başlığıyla temerrüt faiz oranının belirlenmesindeki kıstasların yazılı olduğu görülmüştür.
Dava tarihinde yürürlükte bulunan 6102 sayılı TTK.nun 8/1.maddesine göre “Ticari işlerde faiz oranı serbestçe belirlenir”. Anılan yasa hükmü karşısında ticari işlerde 6098 sayılı TBK.nun 88 ve 120.maddelerinin uygulama yeri bulunmamaktadır. Bu durumda mahkemece tarafların tacir olduğu ve 6102 sayılı Yasanın 8/1.maddesi uyarınca uygulanacak faiz oranı
akdolunan sözleşmeyle serbestçe kararlaştırdıkları gözetilerek sözleşme hükümleri doğrultusunda saptanacak faiz oranına göre işlemiş faiz tutarı ve işleyecek faiz oranının belirlenmesi gerekirken somut olaya uygun düşmeyen gerekçelerle yazılı şekilde hüküm tesisinde isabet görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 08.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.