Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/17672 Esas 2017/1831 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma sonrası yapılan yargılamada, hükümde belirtilen gerekçelerle; davanın kısmen kabulüne, davacının, davalı işyerinde 01.12.1991 – 31.12.1992 tarihleri arasında hizmet akdiyle sürekli ve kesintisiz olarak ayda 30 gün esasıyla ve kurum prime esas kazanç alt sınırı altında kalmamak kaydıyla asgari ücretle çalıştığının tespitine, karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmelidir.
2-Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılamada davanın kabulüne dair verilen hüküm isabetli ise de; yapılan araştırma sonucunda davacı hakkında en son 31.07.1992 tarihine kadar bordro düzenlenip kuruma verildiğinin tespit edilmesi ve fazla istem yönünden çalışma iddiasını doğrulayacak delilin bulunmaması nedeniyle, 01.12.1991-31.07.1992 tarihleri arasındaki süreler bakımından davanın kabul edilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hükmün 1. Fıkrasının A bendinde yer alan “31.12.1992” tarihi yerine 31.07.1992 tarihinin yazılması ile aynı bentteki “01.08.1992 – 31.12.1992 tarihleri arasında 150 gün, günlük 0,048 kazançla” ibaresi ile “Olmak üzere toplam 390 gün daha” ibaresinin silinmesine ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.