Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2019/1223 Esas 2019/4830 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalılar ile aralarında ticari ilişki bulunduğunu, davalıların 150.000 TL.lik borçları için taahhütname vererek borçlarını taksitler halinde 25 ayda ödeyeceklerini,ödemelerin 25 adet bonoya bağlandığını, davalıların bu süre içerisinde süt vermeye devam edeceklerini, ancak davalıların süt vermeyi kestiğini, buna ilişkin olarak iki adet ihtarname gönderildiğini, davalıların halen 126.000 TL borçlarının bulunduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 10.000 TL alacağın davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili,davalıların davacıya borcunun bulunmadığını, davacının aldığı sütlerin bedelini ödemediği gibi davalılardan alınan bedelsiz senetlerin icra takibine konu edildiğini, bedelsiz senedi kullanma suçundan dolayı savcılığa şikayette bulunulduğunu, davacının aldığı süt bedellerinin davalılar tarafından köylülere ödendiğini, davacının davalıların zor durumundan faydalanarak sözleşme ve senet imzalattığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama ve toplanan delillere göre, davacının sözleşmedeki cezai şart alacağına ilişkin açtığı davanın kabul edilerek kesinleştiği, sözleşmeye göre davacının uğradığı zararın davalılardan talep edebileceği, uğranılan zarar miktarının taraflar arasında akdedilen taahhütname ile 150.000 TL olarak kararlaştırıldığı, taahütnamenin geçersizliğinin davalılar tarafından ispat edilemediği,taahhütnameye binaen davalılar tarafından 36.000 TL ödeme yapıldığı, kalan miktarın ödenmediği gerekçesiyle davanın kabulü ile fazlaya ilişkin hakkın saklı tutulmasına karar verilmiş, hüküm davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
Dava taraflar arasında 20.07.2010 tarihinde imzalanan ve davacının 150.000 TL zararının olduğunun kabul edildiği,bu zararın davalılar tarafından 25 eşit taksitte ödenilmesinin kararlaştırıldığı taahhütnameye dayalı açılan alacak davasıdır.Davacı, bu taahhütname gereğince ilk 4 taksit bedeli olan 24.000 TL’nin ödendiği kabul edilerek bakiye 126.000 TL ödenmemiş zararı olduğunu belirterek 15.12.2010 tarihinde bu davayı açmıştır.Dava tarihinde 5. taksidin henüz vadesi gelmemiştir.Davacı taahhütnamede yer alan davalıların davacıya süt vermeyi kesmesi halinde zarardan kaynaklanan borcun tamamının ödeneceğinin taahhüt edildiğini iddia ederek henüz vadesi gelmemiş alacaklarının tamamını talep etmektedir.Davacının bunu talep edebilmesi için davalıların kendisine aylık ne kadar süt vermek üzere anlaştıklarını ve haklı bir sebep olmaksızın süt vermeyi kestiklerini ispat edebildiği takdirde dava tarihindeki bakiye alacağını talep edebilir. Aksi takdirde davalılar bu zararı aylık taksitler halinde ödemek zorunda olduklarından dava tarihinde 5 taksidin ve takip eden taksitlerin vadesi gelmediğinden davanın reddi gerekir. Ancak mahkemece bu yönde bir araştırma yapılarak sonuca gidilmemiştir.Taraflar arasındaki süt alım-satım sözleşmesindeki cezai şart nedeniyle açılan davanın kısmen kabul edilip kesinleşmiş olmasının doğrudan doğruya bu taahhütnamedeki süt verme garantisinin ihlal edildiğini göstermez.Belirtilen hususlar nazara alınarak varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken eksik tahkikat ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalılara iadesine, 17/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.