Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/3887 Esas 2017/10010 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava dilekçesinde, davalının apartmanın altında bulunan kapalı otoparkı haksız olarak işgal ettiğini ve burayı depo olarak bir kısmını da kendi araçları için kullandığını, diğer kat maliklerinin kullanımını engellediğini beyanla davanın kabulü ile haksız el atmanın önlenmesine, ecrimisil talebinin kabulüne karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece davacı tarafça el atmanın önlenmesi için açılan davanın kabulü ile dava konusu olan ve tapuda ... ili, ... ilçesi, ...köyü, 130 ada 2 parsel nosu ile kayıtlı bulunan taşınmazın bodrum katında bilirkişi heyetinin 16/10/2015 tarihli raporunun 2. sayfasında yer alan "bodrum kat yerinde plan" başlıklı krokide 1A, 1B ve 2 numaraları ile işaretlenmiş kapalı otoparka davalının el atmasının önlenmesine, bu iş için davalıya KMK"nın 33. maddesi uyarınca 30 gün süre verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dava müdahalenin önlenmesi istemine ilişkindir.SONUÇ: Mahkeme kararı davalı vekiline 12/02/2016 tarihinde tebliğ edilmiş olup, temyiz dilekçesi 25/02/2016 tarihinde havale edilmiş, harcı da bu tarihte alınmıştır. Her ne kadar davalı vekilince gerekçeli karar tebliğinin usulüne uygun olmadığı iddia edilmiş ise de bu iddiasını ispatlar delil sunmadığı anlaşılmakla HUMK"nın 437. maddesi hükmünde öngörülen 8 günlük temyiz süresi geçmiş bulunduğundan 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca temyiz isteminin REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine 04/12/2017 günü oy birliği ile karar verildi.