Esas No: 2021/15717
Karar No: 2022/11734
Karar Tarihi: 15.09.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/15717 Esas 2022/11734 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, nitelikli hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verdi. Sanık, kararın tefhim edilmesinden sonra temyiz işlemine geçti. Ancak temyiz süresi, mercii ve şekli hususunda tereddüt oluştuğu için karar bozuldu. Sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkı korunacak. Suçun saat 21.20 sıralarında işlendiğinden dolayı, sanık hakkında TCK’nın 143. maddesindeki artırımın uygulanması gerektiği belirtilerek noksan ceza tayini yapılmamıştır. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Her ne kadar sanık, 22.3.2016 tarihinde yüzüne tefhim edilen hükmü bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 27.7.2016 tarihinde temyiz etmiş ise de; hükmün tefhim edildiği sırada Mahkeme tarafından temyiz süresi, mercii ve şekli hususunun "kararın sanık ...'e SEGBİS yoluyla bağlanılması nedeniyle bulunduğu cezaevinde tebliğinden itibaren 7 günlük süre içinde mahkememize verilecek bir dilekçe ya da tutanak tutturulmak veya zabıt katibine beyanda bulunmak suretiyle temyiz yasa yolu açık olmak üzere " olarak gösterildiği ve ayrıca başka bir suçtan Maltepe 3 Nolu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü bulunan sanığın SEGBİS aracılığıyla yüzüne karşı verilen kararda CMK'nın 263. maddesi gereğince duruşma sonunda zabıt katibine veya tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle kanun yoluna başvurabileceği belirtilmediğinden, kanun yoluna başvuru yöntemi hususunda tereddüt oluştuğundan, sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Dosya kapsamında alınan ifadeler ve düzenlenen kolluk tutanağından suçun saat 21.20 sıralarında gece vakti işlediğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi gereği artırım yapılması gerektiği gözetilmeyerek noksan ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının korunmasına, 15.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
