Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5760 Esas 2018/5305 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar tarihi : 19/12/2014
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/3-b, 62/1, 52/1-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müşteki ..."ın 31.01.2014 tarihli celsedeki davaya katılma talebi hakkında usulüne uygun şekilde bir karar verilmemiş ise de, CMK"nın 260/1. maddesi uyarınca müşteki ve vekilinin hükmü temyize hak ve yetkisi olduğu, suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan müştekinin CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, sanığın kusurunun bulunmadığına, bilirkişi raporunun yeterli olmadığına, tanık beyanları arasındaki çelişkilerin giderilmediğine, tayin edilen cezaya; katılan vekilinin tazminat davasında alınan raporda da belirtildiği üzere, sanığın tam ve asli kusurlu olduğuna, sanığın kusurunun tali düzeyde olmadığına, eksik incelemeye, tayin edilen cezanın yeterli olmadığına, sanığın yüksek hadden cezalandırılması gerektiğine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 10.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.