Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/10389 Esas 2016/4900 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/10389
Karar No: 2016/4900
Karar Tarihi: 02.05.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/10389 Esas 2016/4900 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, ayakkabı makinesi ile iki adet deri ceketini ve bir tabaka köseleyi davalılardan H..Ö.‘dan izin alarak işyeri deposuna koyduğunu ancak depoya gittiğinde kapının arkadan çivilenmiş ve kapatılmış olduğunu gördüğünü, diğer davalıların eşyalarını almayı engellediğini ileri sürerek, eşyalarının iade edilmesini veya bedelleri tutan 4.000 TL'nin faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davacının ispat edemediği iddialarına dayanarak davanın reddine karar vermiştir. Davacı temyiz etmiş ancak temyizleri reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu (6100), Madde 369.
11. Hukuk Dairesi         2015/10389 E.  ,  2016/4900 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/03/2015
NUMARASI : 2014/111-2015/45


Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 03/03/2015 tarih ve 2014/111-2015/45 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, ayakkabı makinesi ile iki adet deri ceketini ve bir tabaka köseleyi davalılardan H.. Ö.."dan izin alarak işyeri deposuna koyduğunu ve anahtarı da tarafına verdiğini, eşyalarını almak için depoya gittiğinde kapının arkadan çivilenmiş ve kapatılmış olduğunu gördüğünü, diğer davalıların eşyalarını almayı engellediğini ileri sürerek, eşyalarının aynen iade edilmesini, olmadığı takdirde bedelleri tutan 4.000 TL"nin faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar C.. B.. ve C.. B.., diğer davalı H.. Ö..’ın kulübeyi kullanmasına karşılık cüzi bir kira ödemeyi kabul ettiğini ve taraflarınca H.. Ö..’ın kulübesine ayrı kapı açtıklarını, yaklaşık 8 ay önce kira ödememeye ve kulübeye gelmemeye başladığını, sonrasında davacının kulübenin anahtarını H.. Ö.."dan aldığını, uzun süre kira ödemeyince H.. Ö..’ın kullandığı kapıyı kilitlediklerini, kulübenin kapısını kilitlerken içinde ne olduğuna dikkat etmediklerini, davacının iddia ettiği eşyaların kulübede olup olmadığını bilmediklerini, davacının eğer isterse diğer davalı H.. Ö.. ile istediği zaman gelip varsa kulübedeki eşyalarını tutanak karşılığı ve şahitler huzurunda alabileceğini beyanla davacının davasının reddine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Diğer davalı H.. Ö.. davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafından belirtilen yerin izin alınararak ya da kiracı olarak kullandığına dair herhangi bir belge sunulmadığı, ispat yükünün davacıda olduğu gerekçesiyle, ispat edilmeyen davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacının tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacının bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.