Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/1525 Esas 2018/11250 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, 20.11.2012 tarihinde murisin yolcu olarak bulunduğu, zorunlu trafik sigortası bulunmayan ihbar olunan ..."un sevk ve idaresindeki ...plakalı aracın tek taraflı trafik kazası yapması sonucu davacıların murisi ... ... vefat ettiğini, müvekkillerinden Nimet"in murisin annesi, ..."nın murisin yaşı küçük kızı olup destekten yoksun kaldıklarını beyanla, belirsiz alacak davası olarak her bir davacı için ayrı ayrı 1.000,00’er TL maddi tazminatın temerrüt tarihinden işleyecek avans faiziyle davalıdan tahsilini talep etmiş, bedel artırım dilekçesiyle taleplerini davacı ... için 41.613,00 TL"ye, davacı ... için 29.885,00 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 27.190,00TL ve davacı ... için 19.561,00TL"nin temerrrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacılara verilmesine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava Borçlar Kanunu"nun 45. maddesi (6098 sayılı TBK md. 53) gereğince maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkeme kararı, davacılar vekilince, hatır taşımasının olmadığı ve indirimin fazla yapıldığı gerekçesiyle temyiz edilmiştir.
Somut olayda araç sürücüsü ile davacıların murisinin arkadaş oldukları, olay günü, arkadaşları ... ... ile alkol alıp araçla gezmeye çıktıkları ve sonrasında kazanın meydana geldiği, sabittir. Mahkemece olayda, ölenin sürücünün arkadaşı olması nedeniyle hatır için karşılıksız taşındığı ve alkollü sürücünün kullandığı araçta yolculuk ettiği gözetilerek %30 oranında hakkaniyet indirimi yapılarak hüküm kurulmuştur. Dairemizin yerleşik kararları dikkate alındığında uygulanması gereken hatır indirimi oranı %20, müterafık kusur indirim oranı %20 olmalıdır. Ancak davalı tarafın bu konuda bir temyizi bulunmadığından Mahkemece toplam %30 oranında hakkaniyet ve müterafik kusur indirimi yapılması temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamış ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının açıklanan nedenlerle reddine karar vermek gerekmiştir.
2-BK"nın 43. ve 44. maddesinden kaynaklanan hakkaniyet ve takdiri indirimler nedeniyle, davanın kısmen kabul edilmesi halinde indirimden dolayı reddedilen kısım yönünden davalı yararına vekalet ücreti taktir edilemeyeceği gözönüne alınması gerekirken yazılı olduğu şekilde davalı yararına hatır taşıması nedeniyle yapılan indirimden dolayı reddedilen kısım için vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil bozma sebebi ise de bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazının kabulü ile, hükmün 8. bendindeki "Davalı vekili için reddedilen kısım üzerinden A.A.Ü.T"ne göre tayin ve takdir olunan 2.966,04TL nispi ücreti vekaletin davacılardan alınarak davalı Güvence Hesabına ödenmesine" ibaresinin hükümden çıkartılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, 26/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.