Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/3039 Esas 2020/6225 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık hakkında mağdur ..."a karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında mağdur ..."a karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a)Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, mağdurdan kaynaklanan haksız tahrik oluşturabilecek herhangi bir söz ya da davranış bulunmaması nedeniyle koşulları oluşmadığı halde, mahkeme tarafından sanığın, mağdurun bir doktorla görüştüğünü fark etmesi üzerine kendisine karşı sadakatsiz davrandığı hissine kapıldığı ancak olay sonrasında eşinin görüştüğü kişinin kayınvalidesinin doktoru olduğunu anladığı gerekçe gösterilerek sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince (1/2) oranında haksız tahrik indirimi uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
b)Adli sicil kaydında tekerrüre esas ilamı bulunan sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nin 86/1-3-a,87/3 ve 62. maddeleri gereğince hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesi suretiyle 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinde belirtilen tekerrür hükümlerinin uygulanma imkanının ortadan kaldırılması,
c)Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1-3-a,87/3. maddeleri gereğince belirlenen ""1 yıl 9 ay"" hapis cezasından 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince 1/2 oranında indirim yapılırken bulunan cezanın ""10 ay 15 gün"" hapis cezası yerine ""10 gün 25 gün"" hapis cezası olarak yazılması,
d)28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, sanık hakkındaki hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasını ödememesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.