Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkeme gerekçesinde sanığın üzerine atılı tefecilik ve Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanununun 36. maddesinde tanımlanan gerçeğe aykırı harcama belgesi düzenleme suçlarını işlediği, bu suçlar açısından TCK"nın 44. maddesinde belirtilen farklı neviden fikri içtima kuralının uygulanması gerektiği, en ağır cezayı gerektiren TCK"nın 241/1 maddesi gereğince tefecilik suçundan ceza verilmesi gerektiği belirtilmekle birlikte hüküm kısmında sanık hakkında Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanununun 36. maddesinde tanımlanan gerçeğe aykırı harcama belgesi düzenleme suçundan hüküm kurulmadığı, bahse konu suçtan mahallinde her zaman hüküm kurulması mümkün görüldüğü,
Sanığın alınan beyanlarında komisyon karşılığı pos cihazı tefeciliği yapmadığını beyan ettiği, bilirkişi raporunun dayanağı olan vergi denetmeninin raporunda beyanına başvurulan 4 kişiden 3"ünün sanıktan komisyon karşılığı nakit para temin ettiklerini ifade etmelerine karşın dosya arasında anılan kişilerin beyanlarının bulunmadığı, mahkemece sanığın üzerine atılı suçun hiçbir kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tesbit ve tayin edilmesi gerektiği bu amaçla mahkemece de bu kişilerin tesbiti ile faiz ile nakit para alıp almadıklarının sorularak tesbit edilmesinden sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında tayin edilen 2 yıl 6 ay hapis cezasından 5237 sayılı TCK"nın 62/1. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapıldıktan sonra 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine 1 yıl 13 ay hapis cezasına hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeksizin hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca
uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. ve 326. maddeleri gereğince BOZULMASINA, 03.02.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.