Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/2048 Esas 2015/7929 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Velayet
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 123.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere sonucunda oybirliği, gerekçesinde oybirliğiyle karar verildi. 20.04.2015 (Pzt.)

FARKLI GÖRÜŞ
Taraflar boşanmışlar, boşanma kararı 14.6.2007 tarihinde kesinleşmiş, çocuk boşanma kararının kesinleşmesinden sonra 26.6.2007 tarihinde doğmuştur. Çocuk doğduğunda ana ve baba arasında evlilik mevcut değildir. Ana ve baba evli değil ise velayet anaya aittir. (TMK. m. 337/1) Çocuğun “evlilik içinde ana rahmine düşmüş olması” (TMK. m. 285, 287), bu arada ananın yeni bir evliliği bulunmadığına göre, çocuğu kocaya bağlar ve bu olgu çocuğun soybağını tayin eder. Yoksa evlilik mevcut değilken doğan çocuğun velayetinin anada olduğu gerçeğini değiştirmez. Bu bakımdan çocuğun velayeti, doğumdan itibaren zaten annesindedir. Böyle bir durumda velayetin kanunen annede olduğu tespit edilip, babası yanında bulunan çocuğun velayet sahibine “teslimine” karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır. Ne var ki, mahkemece, “çocuğun velayetinin annesine verilmesi” yönünde karar verildiğine göre, verilen karar gereğince çocuğun annesine teslimi mümkün olduğundan bozma yapılması temyiz edene bir yarar da sağlamayacaktır. Bu açıklamayla karara iştirak ediyorum.