MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık müdafilerinin temyiz isteğinin sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-Kabule göre de;
a-Sanığın, müştekiden alacağı olduğu ve bu hususta davalarının devam ettiği, müştekiyi de telefonla arayarak alacağını istediğine dair savunması karşısında, olayın çıkış sebebi üzerinde durularak haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b-Tehdit suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmaması, sanığın suç tarihinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel sabıkasının bulunmaması ve bir daha suç işlemeyeceğine ilişkin olumlu kanaat ile hükomulunan hapis cezasının ertelenmesi karşısında, “sanığın yeniden suç işlemeyeceği konusunda mahkememizde olumlu kanaat oluşmaması” biçimindeki çelişki meydana getirecek gerekçeyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.