Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/26686 Esas 2017/16631 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/26686
Karar No: 2017/16631
Karar Tarihi: 26.12.2017

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/26686 Esas 2017/16631 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarında sanıkları suçlu buldu ve mahkumiyet kararı verdi. Müşteki, iş yerinden çalınan telsiz telefon ve uydu kumandasının iade edilmediğini beyan etti. Ancak müştekinin TCK'nın 168/1-4 maddesi uyarınca sanıklar hakkında kısmi iade nedeniyle ceza indirimine muvafakati olup olmadığı tespit edilmeden indirim yapılması nedeniyle dosya yerel mahkemeye geri gönderildi. Genel olarak, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı belirtilirken, sanıkların yargılama giderlerinden ayrı ayrı ve ortak olarak eşit olarak sorumlu tutulmalarına karar verilmesi gerektiği belirtildi. Hükümler, CMK'nın ilgili maddelerine dayanarak düzenlendi ve onaylandı.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 168/1-4 maddesi (ceza indirimine ilişkin)
- CMK'nın 324, 325, 326, ve 322. maddeleri (yargılama giderlerine ilişkin)

17. Ceza Dairesi 2015/26686 E. , 2017/16631 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle,başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Müştekinin iş yerinden çalınan telsiz telefon ve uydu kumandası iade edilmediğini, yalnızca çalınan televizyonun iade edildiğini beyan etmesi karşısında; müştekinin TCK"nın 168/1-4 maddesi uyarınca sanıklar hakkında kısmi iade nedeniyle ceza indirimine muvafakati olup olmadığı tespit edilmeden TCK"nın 168/1-4 maddesi uyarınca indirim yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıkların birlikte sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."nın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından " 4 adet davetiye gideri olarak 32,00 TL ve sanıklara soruşturma sırasında tayin edilen müdafii gideri olarak 364,00 TL olmak üzere toplam 396,00 TL yargılama giderlerinin CMK"nın 324, 325. ve 326. maddeleri gereğince sanıklar ... ile ..."dan eşit olarak tahsili ile hazineye irat kaydına, " cümlesinin çıkarılarak yerine "Sanıkların birlikte sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmalarına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.12.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.