Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/11186 Esas 2016/596 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11186
Karar No: 2016/596
Karar Tarihi: 19.01.2016

Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/11186 Esas 2016/596 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hakkı olmayan yere tecavüz suçundan açılan davada, sanık beraat etmişken diğer sanıklar hükümlü olduğu belirtilmektedir. Bu kararın temyizi üzerine Yargıtay'a giden dosya, 8. Ceza Dairesi tarafından red-onama-bozma kararı ile sonuçlanmıştır. Bunun üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, itiraz hakkını kullanarak kararın kaldırılmasını istemiştir. Ancak, Cumhuriyet Savcısı tarafından sanık lehine yapılan başvurudan sanık rızası olmaksızın vazgeçilemeyeceği hükmüne istinaden sanıklar lehine yapılan itirazda sanıkların rızası alınmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, itirazından vazgeçilerek dosyanın mahalline gönderilmesi konusunda karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 154/2-1. Maddesi (hakkı olmayan yere tecavüz suçu)
- 184. Maddesi (kamu kurumunu zarara uğratma suçu)
- 3091 sayılı Kanun (kolluk görevlilerine karşı direnme suçu)

8. Ceza Dairesi 2015/11186 E. , 2016/596 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat; diğer sanıklar hakkında hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 30.11.2015 gün ve 8-2014/165990 sayılı yazısıyla itirazından vazgeçilmiş olması nedeniyle itiraz hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına (İADESİNE), 19.01.2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI DÜŞÜNCE

Sanıklar hakkında, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı TCK.nun 154/2-1. maddesinden açılan kamu davasında, Mahkemece yapılan yargılama sonucu verilen kararın temyizi üzerine, 8. Ceza Dairesinin red-onama-bozma kararı verdiği, bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, CMK.nun 308. maddesine dayanarak, “6360 sayılı Yasa uyarınca TCK.nun 154/2. maddesi gereğince uygulama yapılması olanağı kalmamış, bu eylemler hakkında koşulların varlığı halinde TCK.nun 184. maddesi veya 3091 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanması mümkün olup bu hususların mahallinde değerlendirilmesi” gerekçesiyle Dairenin kararının kaldırılması için itiraz edilmiştir.

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.11.2015 tarihli yazısı ile itirazdan vazgeçilmesi nedeniyle dosyanın görüşülmeden mahalline gönderilmek üzere iadesi talep edilmesi üzerine, Dairenin 19.01.2016 tarihli kararıyla da itiraz hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline iadesi yönündeki sayın çoğunluğun kararı yerinde değildir. Şöyle ki;

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun altıncı kitap birinci kısım kanun yolları genel hükümler başlığı altında yer alan 266. maddesinin 1. fıkrası 2. cümlesinde “Ancak, Cumhuriyet Savcısı tarafından sanık lehine yapılan başvurudan onun rızası olmaksızın vazgeçilemez.” hükmünü getirmiştir. Bu hüküm olağanüstü kanun yolu olan CMK.nun 308. maddesi için de geçerli olup, dosya kapsamından Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının sanıklar lehine yaptığı itirazdan sanıkların rızasını alarak vazgeçtiğine ilişkin bir bilgi ya da belge bulunmadığı anlaşılmaktadır. CMK.nun 266. maddesinin 1. fıkrası 2. cümlesinin amir hükmü karşısında, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca bu eksiklik giderildikten sonra vazgeçme konusunda karar verilmek üzere dosyanın Daireye iadesi yönünde karar verilmesi yerine, usul ve yasaya aykırı olarak itirazdan vazgeçilmesi nedeniyle itiraz hakkında karar verilmeksizin mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına dosyanın iadesine ilişkin sayın çoğunluğun kararına katılmıyorum. 19.01.2016