11. Hukuk Dairesi 2015/15422 E. , 2016/4863 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada .... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23/06/2015 tarih ve 2014/305-2015/346 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin ... isimli kişinin 6.000,00 TL tutarlı taksitli ticari kredisi için kefil olduğunu, kredi sahibinin borcunu ödememesi üzerine müvekkili tarafından 31.12.2012 tarihinde 3.970,00 TL ödenerek kredinin kapatıldığını, ancak borç tutarının 3.339,54 TL olduğunu ve 580,46 TL"nin fazladan ödendiğini, bunun yanı sıra müvekkili tarafından yatırılan paranın davalı tarafından asıl borçlunun başka bir hesabına aktarıldığını, bu yüzden müvekkilinin 13.05.2014 tarihinde kefil sıfatıyla tekrar 7.024,00 TL ödemede bulunduğunu ileri sürerek toplam 7.604,00 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının dava dışı ..."ın imzaladığı 50.000,00 TL limitli genel kredi sözleşmesine müteselsil kefil olduğunu, dava dışı asıl borçluya bu sözleşme gereğince 6.000,00 TL’lik taksitli ticari kredi kullandırıldığını ve 2.500,00 TL’lik kredili mevduat hesabı tanımlandığını, davacının bu sözleşme gereği oluşan borçlardan müteselsil kefil sıfatıyla sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının, 13.06.2011 tarihinde imzalamış olduğu kefaletname ile dava dışı ..."ın genel kredi sözleşmesi kapsamında davalı bankadan kullandığı ve kullanacağı kredilerden doğmuş ve doğacak tüm borçlarının 50.000,00 TL’lik kısmına müşterek borçla müteselsil kefil olmayı kabul ve taahhüt ettiği, davalı tarafından yapılan tahsilatların asıl borçlunun kullandığı genel kredi sözleşmesinden kaynaklandığı ve müteselsil kefil sıfatıyla davacıdan yapılan tahsilatların haksız olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 02/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
