MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Mağdur ... hakkında, Mersin Üniversitesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı Başkanlığı tarafından düzenlenen 10.02.2016 tarihli raporda ""... sol frontotemporal bölgede 1x0,5 cm cilt kesisine, sol akciğerde pnömotoraks ve Plevral sıvıya neden olan kesici-delici alet yaralanmasının; kişinin yaşamını tehlikeye uğrattığını, basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olmadığını, kişide herhangi bir kırık tarif ve tespit edilmediğini, yüz sınırları içerisinde "yüzde sabit iz" niteliğinde herhangi bir yaralanmasının tarif ve tespit edilmediğini, "duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması veya yitirilmesi" niteliğinde bir yaralanmasının olup olmadığının belirlenebilmesi açısından şahsın olay tarihinden 6 (altı) ay sonra (Ağustos 2016) muayene edilmek üzere Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı"na gönderilmesi gerektiğini bildirir adli rapordur."" bildirildiği halde mağdurun tekrar rapora gönderilmediği, bu haliyle raporun hükme esas alınacak yeterlilikte olmamasına göre, tüm tedavi belgeleri ve raporları varsa grafileri ile birlikte mağdurun en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğü"ne gönderilerek 5237 sayılı TCK"nin 86 ve 87. maddeleri kapsamında rapor tanziminin istenilmesi ve yaralanmanın duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması yada yitirilmesi niteliğinde olup olmadığı hususunun da sorulması suretiyle yeniden rapor alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayini gerekirken yetersiz rapora dayanılarak eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas ve 2017/247 sayılı kararında belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67,
Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
3)Mahkeme tarafından mağdurun haklı bir neden olmaksızın sanığa sataşması, yumrukla vurması ve sanığın aksi ispatlanamayan savunmasına göre mağdurun küfür etmesinden kaynaklanan tahrik altında sanığın eylemini gerçekleştirdiği gerekçesiyle haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına göre, 5237 sayılı TCK"nin 3.maddesi uyarınca orantılılık ilkesi dikkate alınarak, sanığın cezasından 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince makul oranda indirim yapılması gerekirken, daha vahim olaylarda uygulama olanağı bulunan en üst (3/4) oranda indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
4)Gerekçeli karar başlığında ..."nun sıfatının mağdur sanık yerine sanık olarak gösterilmesi,
5)Mağdur sanıklar ... ve ..."ın soruşturma aşamasında verdikleri ifadelerinde karşılıklı olarak birbirlerinden şikayetçi olduklarını beyan ettikleri halde kovuşturma aşamasında sanık sıfatıyla savunmaları alınıp, 5271 sayılı CMK"nin 234. maddesindeki hakları hatırlatılmaksızın yargılamaya devam edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
6)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sonuç ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 09.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.