Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/2220 Esas 2018/11207 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkillerinin trafik kazası sonucu yaralanması nedeniyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla müvekkili için 100.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin kusur oranlarının eşit olduğundan istenen manevi tazminat tutarının ... olduğunu, maluliyet oranını kabul etmediklerini, iş adamı olması nedeniyle davacının manevi tazminat mekanizmasını zenginleşme aracı alarak kullanma çabasında olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulüne, 4.000,00 TL manevi tazminatın 01.05.2010 tarihi itibari ile işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan
hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 6,70 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 26/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.