Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sürücüsü tespit edilemeyen minibüsün 30.04.2014 günü saat 16.10 sıralarında Belediye kapalı pazar yeri yanında geri geri manevra yaptığı sırada katılan ...’a çarparak yaralanmasına neden olduğu, olay yerindeki tanıkların beyanlarında, aracın plakasını alamadıklarını, beyaz renkli, Peugeot marka, arkasında öğrenci servisi yazan bir minibüs olduğunu belirttikleri, katılanın 06.05.2014 günü alınan ifadesinde aracın son rakam sırasında (4 ve 6) sayıları olabileceğini belirttiği, ilçede bulunan beyaz renkli Peugeot marka öğrenci servisi yapan sanığın da içinde bulunduğu üç kişinin araçları üzerinde yapılan incelemede kaza ile ilgili iz ve emareye rastlanılmadığı, bu üç araç fotoğrafı soruşturma ve kovuşturma sırasında tanıklara gösterildiğinde katılana çarpan araç olduğunu teşhis edemedikleri, müştekinin 17.07.2014 tarihli ifadesinde araç fotoğrafları arasından sanığa ait “.....” plakalı aracın kendisine çarptığını, çarpan aracın bagajının tek kapılı ve arkasının düz olduğunu, kaza anında aracının plakasındaki “9” rakamının gözüne çarptığını beyan ettiği olayda, mahkemece; sanığın savunmasından ve tanıkların beyanlarından olay günü katılana çarpan araç marka ve modelinden başkaca araçlarında olduğu, katılanın yaralanmasına neden olan aracın sanığa ait araç olup olmadığının kesin olarak tespit edilemediği, sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçunu işlediğinin bu haliyle şüphede kaldığı, sanığın aşamalarda değişmeyen savunmasının aksine, dosya kapsamında sanığın mahkumiyetini gerektirir her türlü şüpheden uzak hukuka uygun kesin ve inandırıcı somut bir delilin bulunmadığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06.03.2012 tarih, 2011/1-345 Esas,2012/73 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, şüpheden sanık yararlanır ilkesinin temel ceza hukuku ilkesi olduğu ve sanık lehine yorumlanması gerektiğinden, sanığın üzerine atılı suçtan CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraatine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, mahalli Cumhuriyet savcısının yargılama dosyası ve özellikle dinlenen tanık beyanları kapsamında, sanığın cezalandırılmasına engel bir nedenin dosyada bulunmadığı, beraat kararına gerekçe olabilecek tanık, delil, bilgi, belge vs. dosyada bulunmadığı, bu cümleden olarak yargılama dosyasında Adli Tıp Trafik İhtisas kurulundan alınacak kusur raporu sonrasında değerlendirme yapılmasının gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 08.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.