12. Ceza Dairesi 2018/6 E. , 2018/5196 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Ek Karar Tarihi : 14/05/2015
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesine göre açıklanan; TCK"nın 134/1-2. cümle, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet
Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, 28.09.2013 tarihinde işlediği sabit görülen özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan dolayı TCK"nın 134/1-2.cümle, 53/1 maddeleri gereğince 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Afyonkarahisar 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 14.05.2014 tarihli, 2013/559 esas, 2014/375 sayılı kararının itiraz edilmeden 16.06.2014 tarihinde kesinleşmesinin ve kesinleşme tarihinden itibaren 5 yıllık denetim süresinin başlamasının ardından, denetim süresi içerisinde yüklenen yükümlülüğe uymaması nedeniyle ihbarda bulunulmasını müteakip, duruşma açılarak, sanığın savunması alınıp, 14.05.2014 tarihli hükmün CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına ilişkin Afyonkarahisar 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.05.2015 tarihli, 2013/52 esas, 2014/270 sayılı ek kararını kapsayan dosya incelendi:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa isnat edilen TCK"nın 134. maddesindeki özel hayatın gizliliğini ihlal suçunun, aynı Kanunun 139/1. maddesi uyarınca soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete tabi olduğu, mağdurun 14.05.2014 tarihli duruşmada sanık hazır bulunduğu halde sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği ve sanığından şikayetten vazgeçmeye açıkça karşı koymadığı halde, kovuşturmada şikayet koşulunun gerçekleşmemesi nedeniyle sanık hakkındaki davanın düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki davanın TCK"nın 134/1, 139/1, 73/1 ve CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 08.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
