Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/9365 Esas 2016/568 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9365
Karar No: 2016/568
Karar Tarihi: 19.01.2016

Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/9365 Esas 2016/568 Karar Sayılı İlamı

Özet:

8. Ceza Dairesi'nin 2016/568 K. sayılı kararına göre, 5237 sayılı TCK'nun 154/2-1. maddesi uyarınca hakkı olmayan yere tecavüz suçundan cezalandırılmaya ilişkin kararın temyizi sonucunda Daire tarafından onama kararı verildiği ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın itirazı nedeniyle dosyanın mahalline gönderildiği belirtiliyor. Ancak CMK'nun 266. maddesi gereği, sanık lehine yapılan başvurudan sanığın rızası olmaksızın vazgeçilemeyeceği vurgulanarak, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın sanığın rızası olmadan itirazını geri çektiği belirtiliyor. Bu nedenle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın itirazı hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline gönderilmesi usul ve yasaya aykırı bulunuyor.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 154/2-1. maddesi
- CMK'nun 266. maddesi
- 6360 sayılı Kanun'un 1. maddesi
- 5841 sayılı Kanun'un 1. maddesi.

8. Ceza Dairesi 2015/9365 E. , 2016/568 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 30.11.2015 gün ve 8-2012/286332 sayılı yazısıyla itirazından vazgeçilmiş olması nedeniyle itiraz hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına (İADESİNE), 19.01.2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI DÜŞÜNCE

Sanık hakkında, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı TCK.nun 154/2-1. maddesinden açılan kamu davasında, Mahkemece yapılan yargılama sonucu cezalandırılmaya ilişkin kararın sanık tarafından temyizi üzerine, 8. Ceza Dairesinin düzeltilerek onama kararı verdiği, bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, CMK.nun 308. maddesine dayanarak, “6360 sayılı Kanunun hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 1. maddesi ile getirilen düzenleme karşısında, 5841 sayılı Kanunun 1. maddesiyle değişik 5237 sayılı TCK.nun 154/1. madde ve fıkrası kapsamında sanığın hukuki durumunun yerel mahkemesince değerlendirilmesi” gerekçesiyle Dairenin düzeltilerek onama kararı kaldırılarak mahkumiyet hükmünün bozulmasına karar verilmesi gerekçesiyle itiraz edilmiştir.

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.11.2015 tarihli yazısı ile itirazdan vazgeçilmesi nedeniyle dosyanın görüşülmeden mahalline gönderilmek üzere iadesi talep edilmesi üzerine, Dairenin 19.01.2016 tarihli kararıyla da itiraz hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline iadesi yönündeki sayın çoğunluğun kararı yerinde değildir. Şöyle ki;

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun altıncı kitap birinci kısım kanun yolları genel hükümler başlığı altında yer alan 266. maddesinin 1. fıkrası 2. cümlesinde “Ancak, Cumhuriyet Savcısı tarafından sanık lehine yapılan başvurudan onun rızası olmaksızın vazgeçilemez.” hükmünü getirmiştir. Bu hüküm olağanüstü kanun yolu olan CMK.nun 308. maddesi için de geçerli olup, dosya kapsamından Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının sanık lehine yaptığı itirazdan sanığın rızasını alarak vazgeçtiğine ilişkin bir bilgi ya da belge bulunmadığı anlaşılmaktadır. CMK.nun 266. maddesinin 1. fıkrası 2. cümlesinin amir hükmü karşısında, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca bu eksiklik giderildikten sonra vazgeçme konusunda karar verilmek üzere dosyanın Daireye iadesi yönünde karar verilmesi yerine, usul ve yasaya aykırı olarak itirazdan vazgeçilmesi nedeniyle itiraz hakkında karar verilmeksizin mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına dosyanın iadesine ilişkin sayın çoğunluğun kararına katılmıyorum. 19.01.2016