Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/9366 Esas 2016/567 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9366
Karar No: 2016/567
Karar Tarihi: 19.01.2016

Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/9366 Esas 2016/567 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan yargılanan bir sanığın cezalandırılmasına ilişkin kararın temyizi üzerine, Yargıtay 8. Ceza Dairesi tarafından bozulduğunu ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın bu karara itiraz ettiğini ancak sonra vazgeçtiğini belirtmiştir. Ancak, dosyadan sanık lehine yapılan başvurudan sanığın rızası olmaksızın vazgeçilemeyeceği ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın bu eksikliği gidermeden vazgeçme konusunda karar veremeyeceği belirtilmiştir. Sonuç olarak, dosyanın usul ve yasaya uygun olarak yeniden incelenmesi gerektiği ifade edilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK.nun 154/2-1. maddesi
- CMK.nun 308. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun altıncı kitap birinci kısım kanun yolları-genel hükümler başlığı altında yer alan 266. maddesinin 1. fıkrası 2. cümlesi.

8. Ceza Dairesi 2015/9366 E. , 2016/567 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : KD - 2013/69946

MAHKEMESİ : Çaykara Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/12/2012
NUMARASI : 2011/148 (E) ve 2012/183 (K)
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.11.2015 gün ve 8-2013/69946 sayılı yazısıyla itirazından vazgeçilmiş olması nedeniyle itiraz hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına (İADESİNE), 19.01.2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI DÜŞÜNCE : Sanık hakkında, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı TCK.nun 154/2-1. maddesinden açılan kamu davasında, Mahkemece yapılan yargılama sonucu cezalandırılmaya ilişkin kararın Cumhuriyet Savcıları ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, 8. Ceza Dairesinin bozma kararı verdiği, bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, CMK.nun 308. maddesine dayanarak, “6360 sayılı Kanunun hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 1. maddesi ile getirilen düzenleme karşısında, 5841 sayılı Kanunun 1. maddesiyle değişik 5237 sayılı TCK.nun 154/1. madde ve fıkrası kapsamında sanığın hukuki durumunun yerel mahkemesince değerlendirilmesi” gerekçesiyle Dairenin bozma kararı kaldırılarak hükmünün onanmasına karar verilmesi gerekçesiyle itiraz edilmiştir.

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.11.2015 tarihli yazısı ile itirazdan vazgeçilmesi nedeniyle dosyanın görüşülmeden mahalline gönderilmek üzere iadesi talep edilmesi üzerine, Dairenin 19.01.2016 tarihli kararıyla da itiraz hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline iadesi yönündeki sayın çoğunluğun kararı yerinde değildir. Şöyle ki;

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun altıncı kitap birinci kısım kanun yolları-genel hükümler başlığı altında yer alan 266. maddesinin 1. fıkrası 2. cümlesinde “Ancak, Cumhuriyet Savcısı tarafından sanık lehine yapılan başvurudan onun rızası olmaksızın vazgeçilemez.” hükmünü getirmiştir. Bu hüküm olağanüstü kanun yolu olan CMK.nun 308. maddesi için de geçerli olup, dosya kapsamından Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının sanık lehine yaptığı itirazdan sanığın rızasını alarak vazgeçtiğine ilişkin bir bilgi ya da belge bulunmadığı anlaşılmaktadır. CMK.nun 266. maddesinin 1. fıkrası 2. cümlesinin amir hükmü karşısında, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca bu eksiklik giderildikten sonra vazgeçme konusunda karar verilmek üzere dosyanın Daireye iadesi yönünde karar verilmesi yerine, usul ve yasaya aykırı olarak itirazdan vazgeçilmesi nedeniyle itiraz hakkında karar verilmeksizin mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına dosyanın iadesine ilişkin sayın çoğunluğun kararına katılmıyorum.19.01.2016