Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5886 Esas 2018/5179 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/4, 50/1, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan ... ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinin 24.05.2014 olmasına rağmen gerekçeli kararda 18.09.2014 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edildiğinden bu husus bozma nedeni yapılmammıştır.
(I)Katılan ... adına katılan ... vekilinin yaptığı temyiz talebine yönelik incelemede;
Katılan ... vekilinin, katılan ... adına dosya içerisinde vekaletnamesi bulunmadığının anlaşılması karşısında katılan ... adına hükmü temyize hakkının olmadığı anlaşıldığından, bu yönden katılan ... vekilinin vaki temyiz isteminin CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
(II)Katılan ... vekili ve sanık tarafından yapılan temyiz taleplerine yönelik incelemeye gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ve eksik incelemeye, katılan ... vekilinin ise cezanın az olduğuna yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının ve adli para cezasının bir gün karşılığı miktarının belirlenmesine esas uygulama maddesi olan TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4(a) fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 605 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 12.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.