Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/21158 Esas 2017/16589 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/21158
Karar No: 2017/16589
Karar Tarihi: 25.12.2017

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/21158 Esas 2017/16589 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçu nedeniyle bir sanığı mahkum etmiştir. Mahkeme kararı temyiz edilmiş ve yüksek mahkeme tarafından incelenmiştir. İlk olarak, sanığın hükmü temyiz etmesi için gereken sürede yapılmadığı için temyiz istemi reddedilmiştir. İkinci olarak, sanık hakkında verilen hükümlerde yapılan hatalar belirtilmiştir. Sanığın cezası yanlış hesaplanmış ve indirim yapılmıştır. Ayrıca, kanuni sonuçları nedeniyle hak yoksunluğuna hükmedilmemiştir. Bu nedenlerle, yüksek mahkeme, sanığın temyiz başvurusunu reddetmiş ve yerel mahkeme kararını onamıştır.
Kanun Maddeleri: CMUK madde 310, CMUK madde 317, TCK madde 143/1, TCK madde 145, 5237 sayılı TCK madde 53/1.

17. Ceza Dairesi 2015/21158 E. , 2017/16589 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
26.02.2014 tarihinde sanığa tebliğ edilen kararda, temyiz yasa yol ve süresinin yöntemine uygun şekilde gösterildiği, ancak sanığın, CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 19.03.2014 günü hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, temyiz isteminin aynı Yasanın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında kurulan hükümlerde, TCK"nın 143/1. maddesi uyarınca 1/3 oranında artırım yapılırken "2 yıl 8 ay " hapis cezası yerine "2 yıl 4 ay" hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle netice cezanın eksik tayin edilmesi, koşulları oluşmadığı halde TCK"nın 145. maddesi uyarınca indirim yapılması, aleyhe temyiz bulunmadığından, kasten işlenmiş suçtan dolayı verilen hapis cezası ile mahkumiyetin kanuni sonucu olmasından dolayı 5237 sayılı TCK"nun 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluğuna hükmedilmemesi, infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 25.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.