Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4809 Esas 2021/459 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2020/4809
Karar No: 2021/459
Karar Tarihi: 03.02.2021
Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4809 Esas 2021/459 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davası sonucunda, faiz karşılığı ödünç para alan kişilerin suçun pasif faili konumunda olduğu ve suçun doğrudan mağduru olarak kabul edilemeyeceği belirtilerek sanığın beraatına karar verildi. Mahkeme, ödünç para alan kişilerin suça karşı şikayetçi olabileceğini ancak dava açma hak ve yetkilerinin bulunmadığını belirtti. TCK'nın 241. maddesi tefecilik suçunu tanımlarken, suçun mağduru tüm toplum olarak belirlenmiştir. Suçun pasif faili konumundaki faiz karşılığı ödünç para alan kişilerin davaya katılma hakları bulunmamaktadır. Mahkeme kararına göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen müştekilerin katılma hakkı yoktur ve hüküm temyiz edilemez. Kanun koyucunun, tefecilik fiilinin aktif failinin tespit edilmesini kolaylaştırmak için ödünç para alan kişiyi cezalandırmadığı ifade edilmektedir. Kanunun Topluma Karşı Suçlar başlıklı üçüncü kısmının dokuzuncu bölümünde düzenlenen tefecilik suçundan açılan davada, sanığın beraatına karar verilmiştir.Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 241. maddesi tefecilik suçunu tanımlamaktadır.
- CMK'nın 237. maddesi, suçtan doğrudan zarar görmeyen müştekilerin davaya katılma hakkı olmadığını belirtmektedir.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'nın 317. maddesi gereğince temyiz talebinin reddedilebileceği ifade edilmektedir.
