Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5879 Esas 2018/5165 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 50, 52. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, Mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın 18.06.2014 tarih ve 6545 sayılı yasa ile değişik 231/8. maddesindeki denetim süresi içerisinde kişi hakkında kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle yeniden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceğine ilişkin düzenleme ve sanığın adli sicil kaydında bulunan 10.07.2013 kesinleşme tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ilamlar bulunması karşısında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanma koşullarını taşımayan sanık hakkında CMK"nın 231. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına ilişkin karar verilmemesi sebebiyle bozma öneren görüşe iştirak edilmemiş, her ne kadar verilen kararın kesin niteliğinde olduğu belirtilmiş ise de karara karşı temyiz yasa yoluna başvurabileceğine dair şerh içeren tebligatın sanığa tebliğ edilmesi nedeniyle yasa yolundan sanığın haberdar olduğu göz önünde bulundurularak bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, Mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığa verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine esas uygulama maddesi olan TCK"nın 50/3. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi yerine TCK"nın 50. maddesi olarak gösterilmesi ve adli para cezasının bir gün karşılığı miktarının belirlenmesine esas uygulama maddesi olan TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi,
2- Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasından çevrili adli para cezasına karşı yasa yolu açık olmasına rağmen kararın kesin niteliğinde olduğunun belirtilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 3 numaralı fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığa verilen 25 gün hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/3. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi ve yine hükmün son paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “dair, sanığın yüzüne karşı verilen karar tefhimden tarihinden itibaren 7 gün içerisinde mahkememize ya da mahkememize ulaştırılmak üzere bulundukları yer Asliye Ceza Mahkemesine verilecek bir dilekçe ile veya tutanağa geçirilmek koşulu ile zabıt katibine beyanda bulunmak suretiyle Yargıtay temyiz kanun yolu açık olmak üzere açıkça okunup, usulen anlatıldı” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.