Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme, hakaret, kasten yaralama
Hüküm : 1- Katılan sanık ... hakkında;
a)Taksirle öldürme suçundan, TCK’nın 85/1, 29/1, 62.
maddeleri uyarınca mahkumiyet
b)Kasten yaralama suçundan, TCK’nın 86/2, 29/1,62, 53/1.
maddeleri uyarınca mahkumiyet
c) Hakaret suçundan, TCK’nın 125/1-4,43/1-2,62, 53/1.
maddeleri uyarınca mahkumiyet
2-Katılan sanık ... hakkında;
Taksirle öldürme suçundan, TCK’nın 85/1,29/1 ,62.
maddeleri uyarınca mahkumiyet
3-Katılan sanık ... hakkında; kasten
yaralama suçundan TCK’nın 86/2,29/1,62, 53/1.maddeleri
uyarınca mahkumiyet
sanık ...

Taksirle öldürme, kasten yaralama ve hakaret suçundan sanık ...’in mahkumiyetine; taksirle öldürme suçundan sanık ...’ın mahkumiyetine, kasten yaralama suçundan ise sanık ...’ın mahkumiyetine ilişkin hükümler, katılan sanıklar müdafiileri ve katılan vekili ile sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Katılan sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan; katılan sanık ... hakkında ise hakaret suçundan mahkumiyetine yönelik, katılan sanık ... ve katılan sanık ... müdafii tarafından yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53.maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafiinin ve sanık ...’ın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, sanık ... hakkındaki hakaret suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm ile sanık ... hakkındaki kasten yaralama suçundan mahkumiyetine ilişkin hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Katılan sanık ...’in katılan sanık ...’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile katılan sanık ... ile ... hakkında taksirle öldürme suçundan mahkumiyetlerine dair hükümlerin incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; katılan sanık ... ve katılan sanık ... müdafiinin bir nedene dayanmayan, katılan sanık ... müdafiinin ise sanığın ölen ...’a karşı hiçbir fiziki teması olmadığına, ölüm ile eylem arasında illiyet bağı bulunmadığına, katılan vekilinin taksirle öldürmeden değil, TCK’nın 87/4.maddesi gereği hüküm kurulması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Olay tarihinde ölen 55 yaşındaki kronik kalp damar hastası olan Vedat idaresindeki araç ile araçta oğlu sanık ... ve tanık Elif Nazlı ile seyir halinde iken; sanık ... idaresindeki aracını yolun sağ tarafına park edip, şoför kapısını açarak indiği sırada, ölen ...’ın kornaya basarak Levent’i ikaz ettiği, bu duruma sinirlenen Levent’in, küfür ve hakaret ederek Vedat ve oğlu ile tartıştığı, tarafların birbirlerine yumrukla vurdukları, araya başkalarının girmesi ile ayrıldıkları ; birinci kavgadan sonra ölen ...’ın yoluna devam ettiği, sanık ...’in sanık ...’ı da yanına alarak aracı takip ettiği ve kırmızı ışıkta duran Vedat’ın aracının önüne geçtiği, yumruk ve tekmeler ile karşılıklı olarak birbirlerini darp ettikleri, yine başkalarının müdahalesi ile kavga bitip olay yerinden ayrıldıkları, hemen akaabinde Vedat’ın fenalaşarak bayıldığı ve Keçiören Devlet Hastanesi aciline getirildiği, geldiğinde nabız ve tansiyonu alınamayan hastanın entübe edildiği ve CPR sonucu hayata döndürüldüğü ve olaydan 68 gün sonra Gülhane Askeri Tıp Akademisi yoğun bakım servisinde öldüğü olayda; İstanbul Adli Tıp Kurumu 1. İhtisas Kurulu tarafından düzenlenen 24.09.2014 tarihli raporda, “....travmatik lezyonların tek başına ölüm meydana getirebilecek nitelikte olmadığı, kişinin hayatını tehlikeye sokmadığı, BTM ile giderilebilecek nitelikte olduğu, ölenin olaydan 9 ay öncesinde kroner by pass ameliyatı geçirmiş olduğu, kişide kronik kalp damar hastalığının mevcut olduğu, adli dosyadaki kayıtlı bilgiler, olayın meydana geliş şekli ve otopside tespit edilen bulgular birlikte değerlendirildiğinde, kendisinde kronik kalp damar hastalığı bulunan kişinin ölümünün ani kardiak ölüm sonucu ölümün meydana gelmiş olduğu, 22/01/2014 tarihinde meydana gelen tartışma olayı ile kişinin ölümü arasında tıbben illiyet bağı bulunduğu , oy birliği ile mütalaa olunur..” görüşü karşısında; ölende meydana gelen yaralamanın TCK"nın 86/2. maddesi kapsamında basit tıbbi tedavi ile giderilebilir nitelikte olması nedeniyle, suç ve cezaların yasallığı ilkesi uyarınca sanık hakkında TCK"nın 87/4. maddesinin uygulanmayacağı, mevcut rahatsızlığın sanık tarafından bilindiğine ilişkin bir belirlemenin de bulunmaması karşısında; sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin de uygulanma olanağının bulunmadığı, TCK"nın 23.maddesi hükmü de gözetilerek sanığın taksirli öldürme suçundan sorumlu tutulmasında isabetsizlik bulunmadığı, ancak; dosya kapsamına göre, ilk kavgayı başlatan kişinin ölene hakaret eden katılan sanık ... olduğu, ölen ...’ın kornaya basarak Levent’i ikaz etmesinin haksız tahrik sayılamayacağı, bu nedenle sanıklar lehine TCK"nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
3-Sanıkların basit yaralama eylemi sonucu, ölende mevcut hastalık nedeni ile ölümün meydana geldiği olayda; sanık hakkında, TCK"nın CK"nın 23/1 delaleti ile TCK 86/2, 85/1.maddeleri gereğince ceza tayin edilmesi gerekirken, uygulama maddesinin eksik gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 08.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.