TAN ZARAR GÖREN Tarım ve Orman Bakanlığı - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2020/418 Esas 2020/11394 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/418
Karar No: 2020/11394
Karar Tarihi: 11.06.2020

TAN ZARAR GÖREN Tarım ve Orman Bakanlığı - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2020/418 Esas 2020/11394 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Tarım ve Orman Bakanlığı'nın suçtan zarar gören olduğu bir nitelikli dolandırıcılık davası görülmüştür. Sanık, ikna suretiyle irtikap suçundan 24 kez mahkum edilmiştir. Ancak, ceza zaman aşımı süresinin geçmesi nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davası düşmüştür. Kanunlar incelendiğinde, suçun 5237 sayılı TCK'nın 250/2. maddesi uyarınca ceza miktarının üst sınırı itibarıyla aynı kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zaman aşımı süresine tabi olduğu görülmüştür. Karar, yasal koşulların bulunmaması nedeniyle reddedilmiştir ancak yeniden yargılama gerektirmediği için sanık hakkında açılan kamu davası zamanaşımı sebebiyle düşmüştür. Kanunlar: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu 250/2, 66/1-e, 67/4; 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu 8/1, 318, 321; 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu 223/8.

5. Ceza Dairesi 2020/418 E. , 2020/11394 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇTAN ZARAR GÖREN : Tarım ve Orman Bakanlığı
KATILANLAR : ..., ..., ..., ...Tekel Pazarlama Dağıtım Başmüdürlüğü
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Değişen suç vasfına göre; ikna suretiyle irtikap suçundan 24 kez mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Tayin olunan cezanın miktarına göre yasal koşulları bulunmadığından sanık müdafin duruşma isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin duruşmasız olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Suçtan zarar gören Tarım ve Orman Bakanlığının temyiz hakkı bulunduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığın sübutu kabul edilen ikna suretiyle irtikap suçunun 5237 sayılı TCK"nın 250/2. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, son eylemin gerçekleştiği 07/02/2008 olan suç tarihi ile inceleme günü arasında bu sürenin dolduğu anlaşıldığından hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden sanık hakkında açılan kamu davasının aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı sebebiyle DÜŞMESİNE 11/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.